Mozaika Popkultury

Pov Cersei II poprzedzający rozdział Jaime I nakreślił nam sytuację w stolicy z punktu widzenia regentki. Dziś dowiemy się, jak postrzega okoliczności śmierci pana ojca najbardziej zhańbiony rycerz Siedmiu Królestw.  Królobójca, morderca, człowiek z gównem zamiast honoru. Jednocześnie syn, brat i ojciec. Jaime zaskakuje czytelnika od "Nawałnicy mieczy" i z każdym kolejnym rozdziałem przeobraża się - mniej lub bardziej świadomie - w przeciwieństwo człowieka, którym był do bitwy w Szepczącym Lesie. Zmiana perspektywy Jaimego jest jednym z najlepszych przykładów mistrzowskiej narracji GRRMa, który pokazuje, że opinia ogółu nijak ma się do prawdziwych motywów czy osobowości danej postaci. Przystąpmy więc do analizy rozmyślań złotego chłopca, który marzył o byciu Arthutrem Daynem, ale gdzieś po drodze zmienił się w Roześmianego Rycerza. Jakie duchy przeszłości prześladują Lorda Dowódcę Gwardii Królewskiej? I czy Roześmiany Rycerz może stać się na idolem, Arthutem Daynem? Uczta dla

Z Tzs wracamy do Udw prosto na pogrzeb Tywina Lannistera. Cersei II to siódmy rozdział "Uczy dla wron", w którym przenosimy się do stolicy. https://georgerrmartin.com/for-fans/free-stuff/ Uczta dla wron: Cersei II Rozdział zaczyna się jakże przyjemnym omenem: Padał zimny deszcz, nadający murom i wałom Czerwonej Twierdzy ciemną barwę krwi. Aż mi się dobry król Maegor przypomina :D Cersei daje z siebie wszystko, pokazując królowi, jak należy traktować damy dworu: — Bogowie płaczą po dziadku. Lady Jocelyn mówi, że krople deszczu to ich łzy. — Jocelyn Swyft jest głupia. Gdyby bogowie mogli płakać, płakaliby po twoim bracie. Deszcz to deszcz. Wdowa po Robercie obserwuje zachowanie syna i jest zaniepokojona jego potulnością. Nie ma czemu się dziwić, dorastając przy takim potworze jak dobry król Joffrey, Tommen musiał nauczyć się robić uniki. W końcu starszy brat żywcem rozkroił ciężarną kotkę, by wyjąć z niej kociaki. Robert Baratheon pobił wtedy Joffreya. A Tommen na pewno zapamię

Cześć. Nie dałam rady na czwartek skończyć tekstu. Przepraszam Was. Piesa mi choruje i jeżdżę dużo do weterynarza. Starość nie radość. Mam nadzieję, że Cersei będzie za tydzień. O ile nie padnę xd Na pocieszenie Altsin:

Well, well, well... :D  Witamy w Meereen, mieście harpii i smoków ;) Taniec ze smokami: Daenerys I Meereen zostało zdobyte przez armię Niespalonej, wielcy panowie ukrzyżowani, niewolnicy wyzwoleni, a Smocza Królowa osiadła w wielkiej piramidzie. Co może pójść nie tak? Odpowiedź na to pytanie brzmi: wszystko.  Nie, nie jest to otwarta krytyka rządów Daenerys, raczej komentarz do sytuacji panującej w Zatoce Niewolniczej od chwili spalenia Astaporu. Równowaga w regionie została zaburzona i choć pobudki Dany są szlachetne, czyny o tym nie świadczą, bo każdy mieszkaniec Meereen na własne oczy widzi skutki jej postępowania: kobiety zarabiają na chleb własnym ciałem brakuje żywności szerzą się choroby między wielkimi panami a niewolnikami trwają walki o dobra Nieskalani nie są w stanie zaprowadzić porządku na ulicach Zielona Gracja i pozostali przy życiu gracze rozgrywają polityczną szachownicę wokół Dany. Nie do końca jest też tak, że Dany jest nieświadoma konsekwencji własnych czynów, bo w

Na słuchawkach playlista z największymi hitami "Queen" :D  another one bites the dust 🎵 Taniec ze smokami: Tyrion II Wyruszamy z Pentos. Lektyka magistra Illyrio ma zasłony z fioletowego aksamitu. Grubas pilnuje, by nikt nie widział Tyriona  podczas wyjazdu z miasta. – Nieskalani potrafią milczeć – zapewnił Illyrio. – A galera, na której przypłynąłeś, jest już w drodze do Asshai. Miną dwa lata, nim wróci, o ile morza będą łaskawe. Jeśli zaś chodzi o moich domowników, wszyscy mnie kochają. Nikt z nich z pewnością mnie nie zdradzi. Tyrion myśli, że magister jest naiwny ze swoją ufnością.  Dzięki słowom Illyria dowiadujemy się, ile trwa rejs z Pentos do Asshai i z powrotem, co ma kluczowe znaczenie przy rozpatrywaniu wojaży Wroniego Oka .  Karzeł zauważa, że rejs do Volantis jest szybszą drogą niż podróż lądowa. Illyrio odpowiada, że morze to pora niebezpiecznych sztormów. O tym przekonał się m.in. Salla, który stracił wiele statków w rejsie ze Wschodniej Strażnicy na Trzy Sios