Mozaika Popkultury

Oryginalny post:  https://fsgk.pl/wordpress/2018/02/prognoza-na-wichry-zimy/ Niektórzy z moich czytelników uskarżają się żałośnie: „Nie ma pan pojęcia, jak trudno jest czekać”. Pragnę im wtedy odpowiedzieć: „Otóż mam. Ja również czekałem”. Kiedy skończyłem czytać “Drużynę pierścienia”, pozostałe tomy nie ukazały się jeszcze w miękkiej oprawie. Musiałem zaczekać, aż Ace Books wydadzą “Dwie wieże”, a potem “Powrót króla”. Co prawda, nie cierpiałem aż tak długo, ale z jakiegoś powodu wydawało mi się, że trwa to dziesięciolecia. George R. R. Martin, Retrospektywy tom 1 Brynden BFish na swoim blogu od kilku lat aktualizuje artykuł dotyczący “Wichrów Zimy”. Wszystkie informacje mają swoje źródła, których odnośniki zostały podlinkowane. Mając na uwadze fakt, iż nie wszyscy znają język angielski i/lub nie śledzą nowinek, wywiadów oraz plotek związanych z procesem powstawania 6. tomu, postanowiłam przełożyć wpis z bloga Czarnej Ryby i uzupełnić go doniesieniami z konwentu w Rosji w 2017 r. oraz

Oryginalny post:  https://fsgk.pl/wordpress/2018/02/piesn-dla-lyanny/ “Pieśń dla Lyanny” to najstarsze z sześciu opowiadań w tej części. Powstało w roku 1973, kiedy służyłem w korpusie ochotniczym i mieszkałem w Margate Terrace na przedmieściach Chicago. (…) Trwał też właśnie pierwszy poważny romans w moim życiu. Nie po raz pierwszy się zakochałem, ale z pewnością był to pierwszy przypadek, gdy moje uczucia zostały odwzajemnione. Ten związek dał “Pieśni” jej emocjonalne jądro. Bez niego byłbym jak przysłowiowy ślepiec, próbujący opisać zachód słońca. “Pieśń dla Lyanny” była też najdłuższym utworem, jaki dotąd napisałem, moją pierwszą mikropowieścią. – Retrospektywa tom 1  Zanim w 1996 roku ukazała się “A Game of Thrones”, George Raymond Richard Martin przez dwadzieścia pięć lat pracował jako zawodowy pisarz, znany przede wszystkim z twórczości science fiction, scenariuszy do seriali telewizyjnych, redagowania serii Dzikie Karty i opowiadań we współpracy z Gardnerem Dozoisem, Isaackiem

Oryginalny post:  https://fsgk.pl/wordpress/2018/02/bledy-swiata-lodu-i-ognia/ Nie mają łatwo polscy czytelnicy prozy Martina. Rozbieżności pomiędzy oryginałem a polską wersją, błędy wynikające z zamiany cyfr, a także zgubione zdania potrafią zmienić odbiór utworu, wpłynąć na interpretację tekstu i prowadzą do niewłaściwych wniosków. Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż fandom istnieje ponad podziałami (czego przykładem jest wspólna zabawa podczas konwentów), pozwoliłam sobie zebrać informacje zamieszczone na forum Ogień i Lód. Wspaniali użytkownicy tacy jak Drazenko, Bluetiger oraz wielu innych dzielili się przez wiele lat swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi błędów, nieścisłości i nadinterpretacji. Poniższy tekst opiera się w 80% na ich pracy, sama dodałam tylko kilka “baboli” wyłapanych podczas lektury “Świata Lodu i Ognia”, “Księcia Łotrzyka”, “Księżniczki i Królowej” oraz “Synów Smoka”. Mam nadzieję, że zbiór pomoże Wam uzupełnić i zweryfikować podane w książkach informacje. Będzi

Oryginalny post:  https://fsgk.pl/wordpress/2018/02/historia-lodu-i-ognia-bractwo-z-krolewskiego-lasu/ Ach, młodość! Piękny czas, pełen miłości, wzniosłych ideałów, marzeń i pomysłów; słowem – przeszłość, do której wielu z nas powraca we wspomnieniach. Na przykład Jaime Lannister: W tamtych czasach świat był prostszy – pomyślał Jaime. A ludzi i miecze wykuwano z lepszej stali. A może po prostu to on miał wówczas piętnaście lat? Wszyscy spoczywali już w grobach, Miecz Poranka i Uśmiechnięty Rycerz, Biały Byk i książę Lewyn, ser Oswell Whent ze swym czarnym humorem, poważny Jon Darry, Simon Toyne i jego Bractwo z Królewskiego Lasu, stary, prostolinijny Sumner Crakehall. I ja, ten chłopak, którym wtedy byłem… ciekawe, w której chwil umarł? Kiedy przywdziałem biały płaszcz? Gdy poderżnąłem gardło Aerysowi? Ów chłopak chciał się stać ser Arthurem Dayne’em, lecz gdzieś po drodze zamienił się w Uśmiechniętego Rycerza. Nawałnica Mieczy tom 2 Był to czas, kiedy na Żelaznym Tronie zasiadał Aerys