Grecka Pieśń Lodu i Ognia

Kiedyś hitem w fandomie był tekst porównujący Pieśń Lodu i Ognia do mitologii nordyckiej. I rzeczywiście, wiele elementów wydaje się być podobnych, np. zapowiadany Ragnarok i Długa Noc, po której znów odrodzi się świat.

Pisząc omówienie rozdziału Davosa, zakopałam się tak bardzo w porównaniach do mitologii greckiej, że aż nie mogłam uwierzyć, iż wcześniej nie zauważyłam paraleli Davosa z Odyseuszem. O Zeusie pomyślałam, gdy przyszedł mi na myśl kolejny potencjalny syn Roberta B. I tak Ares, Artemida oraz kolejni bogowie sparowali się z bohaterami z Siedmiu Królestw, aż wyjęłam notes i zaczęłam rozważać, które ich cechy są odwrócone, a które zaczerpnięte bezpośrednio z mitologii.

Jakie toposy z mitów greckich znajdziemy 
w Pieśni Lodu i Ognia George'a R. R. Martina?

Robert Baratheon to Zeus

Z czego znany był Zeus, król bogów? Z licznych romansów i z tego, że miał wiele półboskich dzieci. Atrybutem Zeusa był piorun. Z czego zasłynął Bobby B, król Westeros? Z licznych romansów, 16-ściorga bękartów, jego rodową siedzibą był Koniec Burzy, zawołaniem: "Our is the Fury". Robert obalił targaryeńskich królów, kładąc kres dotychczasowym rządom smoków, tak jak Zeus zakończył panowanie Kronosa i tytanów.

Cersei Lannister to Hera

Małżonka Zeusa to patronka kobiet, małżeństw, rodziny i narodzin. Królowa Olimpu stała się symbolem zazdrości, często mściła się na swoich rywalkach i nimfach, które pomagały Zeusowi zwieść Herę. Pani Olimpu nie odpuściła też dzieciom Zeusa zrodzonym z romansów. Z jej ręki ucierpieli: Semele, Io, Leto, Kallisto, Herakles, Tejrezjasz, Dionizos, Parys... Cersei jest trochę anty-patronką małżeństwa, ale bywała zazdrosna o pana męża. Lannisterska królowa, mimo iż nie urodziła Robertowi żadnych dzieci, mściła się na rywalkach, kazała zabijać bękarty w Lannisporcie i w Królewskiej Przystani. Groziła także śmiercią Myi Stone, gdy Robert chciał sprowadzić ją do stolicy z Doliny Arrynów. 

Rhaegar i Lyanna to Parys i Helena

Porwanie Heleny stało się przyczyną wybuchu wojny trojańskiej tak jak porwanie Lyanny doprowadziło do wojny oraz upadku targaryeńskiej dynastii. Matka Parysa miała przed narodzinami dziecka profetyczne sny o płonącej pochodni, której ogień pochłonął Troję. Królewicz rozstrzygał spór bogiń o złote jabłko. Życie Rhaegara także było związane z ogniem (tragedia w Summerhall), profetycznymi snami (Książę, Którego Obiecano) i przepowiedniami (Azor Ahai). Do postaci Rhaegara i Lyanny pasuje też Hades oraz Persefona, ale porwanie tej drugiej nie wywołało wojny, tylko zimę ;)

Gendry Waters to Herakles 

Najbardziej znany z półboskich synów Zeusa, Herakles, zasłynął z ogromnej siły oraz tego, że prześladowała go Hera. Gendry, przez lata żyjący w Królewskiej Przystani, zawdzięczał swoje życie Varysowi, który opłacał Tobho Motta. Gendry dołączył do Yorena, a później z Aryą i Gorącą Bułką trafił do Harrenhal, skąd uciekli i zostali złapani przez Bractwo bez Chorągwi. Gendry został zaprzysiężonym rycerzem bractwa, słynie z siły i umiejętności kucia broni. Czytelnicy odnoszą wrażenie, że podobnie jak mityczny Herakles, Gendry ma do wykonania zadania i ujrzymy go nie jeden raz na kartach Pieśni Lodu i Ognia.

Tywin Lannister to Minos

Mityczny król Krety był zdolnym władcą, który doprowadził do ograniczenia napadów korsarzy i do rozkwitu handlu między miastami-państwami Grecji. Żona Minosa, Pazyfae, za sprawą klątwy zakochała się w świętym byku, podarowanym królowi przez Posejdona i z tego związku narodził się Minotaur. Tywin Lannister, w porównaniu do swojego nieudolnego ojca Tytosa, zaprowadził porządek w Krainach Zachodu, a jako zdolny namiestnik władał Siedmioma Królestwami w imieniu Aerysa II. Żona Tywina, lady Joanna, tak jak Pazyfae, miała romans z bestią tj. smoczym królem z dynastii Targaryenów, w wyniku którego poczęła najmłodszego syna.

Tyrion Lannister to Minotaur

Mityczny potwór z głową i torsem człowieka oraz ciałem byka, zrodzony ze związku żony Minosa i byka zesłanego przez Posejdona. Minotaur został zamknięty w Labiryncie pod pałacem w Knossos. Gdy król Krety zażądał ofiar dla Minotaura, zjawił się Tezeusz, który magicznym mieczem zabił potwora. Tywin też najchętniej zamknąłby Tyriona w głębi Casterly Rock, bo zawsze uważał karła za wynaturzenie i karę zesłana przez bogów. Krasnal najprawdopodobniej miał dwóch ojców, a sam jest ludzką chimerą. Pozostaje pytanie, kim będzie zguba Tyriona - Tezeusz PLiO?

Viserys III Targaryen to Zagreus 

Tytani, którzy nie darzyli Zeusa przyjaźnią, wywabili Zagreusa z pieczary. Gdy usiłował im uciec, zmieniał postać, stając się Zeusem, Kronosem, lwem, koniem, wężem, tygrysem i bykiem. W ostatnim wcieleniu został pożarty przez tytanów, ale jego serce uratowała Atena. Zeus zjadł je później i począł z Semele Dionizosa. Pożeranie serca miało miejsce w Vaes Dothrak, gdzie Daenerys zjadła organ należący do konia, by dać siłę nienarodzonemu synowi. Uciekający przez zbirami uzurpatora Viserys, zginął w Vaes Dothrak z rąk khala Drogo, gdy zagroził ciężarnej siostrze. Na cześć Viserysa Dany nazwała białego smoka Viserion - jest to symboliczne odrodzenie Zagreusa w Dionizosie.

Daenerys to Melinoë

Melinoe to chtoniczna bogini koszmarów i szaleństwa, związana z księżycem. Sprowadzała na śmiertelników koszmary, doprowadzając ich do utraty zmysłów. Przestawiana w hymnach jako na wpół biała, wpół czarna nimfa, do której modlono się o łaskę, Melinoe wpisuje się w dualizm natury Daenerys, którą khal Drogo nazywał "moon of my life" - Dany jednocześnie doprowadziła do narodzin smoków i wyzwolenia niewolników, ale i sprowadziła na świat ogień, krew, zniszczenie oraz przyczyniła się do upadku niewolniczych miast. Sama Daenerys doświadcza wielu smoczych snów, które raczej rozchwiały jej poglądy na stare prawdy - wykluła smoki z kamiennych jaj, pokonała Nieśmiertelnych, a teraz sny o Viserysie i Quaithe prowadzą ją ku wcieleniu w życie rodowej dewizy na Morzu Dothraków.

Stannis Baratheon to Agamemnon

Agamemnon został naczelnym wodzem wyprawy na Troję, zebrał okręty i gdy próbował opuścić port, Artemida postanowiła zemścić się na dowódcy floty za zabicie jelenia. Zażądała, by poświęcił swoją córkę Ifigenię, na co się zgodził. Podczas oblężenie Troi Agamemnon porwał Chryzejdę, kapłankę Apolla, czym sprowadził na Greków zarazę. Po zdobyciu Troi posiadł Kasandrę, która urodziła mu dwóch synów. Do śmierci Agamemnona rękę przyłożyła jego żona Klitajmestra. Stannis również był dowódcą floty Roberta, szturmował Smocza Skałę, a towarzysząca mu kapłanka - Melisandre, która ma profetyczne wizje. Czy czeka go koniec z ręki Selyse po złożeniu w ofierze Shireen?

Melisandre to odwrotna Kasandra 

Kasandra to wieszczka, królewna trojańska, obdarzona przez Apollo darem i klątwą - nikt nie wierzył w jej przepowiednie. Nie słuchali jej Trojanie, a gdy została bramką Agamemnona, Kasandra ostrzegała go przed rozlewem krwi. Agamemnon nie posłuchał i oboje zginęli z ręki Klitajmestry. Melisandre jest odwrotnością Kasandry - jej wizji słuchają ludzie królowej i Stannis Baratheon. Urodziła również dziecko - cień, które przeniknęło mury Końca Burzy. Czy Melisandre jest targaryeńską królewną, córka Bloodravena i Shiery Morskiej Gwiazdy? Czy również czeka ją zguba z ręki rycerzy Selyse?

Selyse Florent to Klitajmestra 

Niezbyt udane małżeństwo Klitajmestry z Agamemnonem zaczęło się od tego, że jej mąż Tantal zginął z ręki rywala. Wdowa wyszła za Agamemnona, rodząc mu kilkoro dzieci, ale jedno z nich, Ifigenia, zostało złożone w ofierze Artemidzie. W trakcie wojny trojańskiej Klitajmestra związała się z Ajgistem, który pomógł jej zamordować Agamemnona. Problemem małżeństwa Selyse i Stannisa było jakoby zdarzenie związane z Robertem Baratheonem, który w noc poślubną brata posiadł w łożu nowożeńców Delenę Florent. Czy królowa Selyse i Axell Florent przyłożą ręce do śmierci Stannisa? A może Selyse skaże na śmierć tylko Melisandre, po tym jak kapłanka spali Shireen, by ratować Jona Snow? 

Val to Hekate

Hekate jest boginią czarów, magii, ciemności, zjawisk nadprzyrodzonych. Jej kult związany jest ze światem podziemi, upiorami i nekromantami. Hekate przedstawiana jest z pochodniami, kluczek, wężami lub psami, czasami w potrójnej formie. Trójdzielność wizerunku bogini odpowiada westeorskiej Dziewicy (oblubienicy), Matce (opiekunce) i Starusze (istocie obdarzonej wiedzą) - takie też role pełni Val w społeczeństwie dzikich po śmierci siostry Dalli. Po założeniu odświętnego białego stroju Val wyrusza, by przekonać Tormunda do sojuszu z Jonem Snow. Jako, że Hekate jest boginią rozdroży, świetnie pasują jej cechy do Val, która również stała się symbolem podwójnej drogi dla Jona Snow - mógł pojąć ją za żonę i zostać lordem Winterfell bądź zrezygnować z nazwiska Stark oraz zostać w Nocnej Straży. Drugi wybór przywiódł Jona do śmierci, więc może teraz Val przywróci Snowa do życia i obiorą wspólną drogę jako przywódcy wolnych ludzi?

Davos Seaworth to Odyseusz

O przygodach Odyseusza chyba nikomu nie trzeba opowiadać, 10 lat wracał do Itaki i niejedną aferę po drodze rozkręcił. Davos przemycił do wnętrza Końca Burzy ryby i cebulę, a Odyseusz wymyślił konia trojańskiego. Cebulowy Rycerz od lat zmierza do domu, po śmierci synów planował odwiedzić Maryę. Natomiast król Stannis i los rzuciły Davosa na wody Wąskiego Morza. Na swojej drodze Davos spotka Polifema, Eola, Kirke, Kimmeryjczyków, Scyllę i Charybdę oraz Kalipso.

Skagosi to Kimmeryjczycy

Na północy Grecji żył niegdyś lud, który przed tytanomachią oddawał cześć Tytanom. Gdy Zeus pokonał Kronosa i spółkę, Kimmeryjczycy odmówili kultu Olimpijczykom. Kimmeryjczycy zostali wygnani przez Zeusa do podziemi za bluźnierczy ateizm i są strzeżeni przez Cerbera, wielkiego psa. Skagosi, uznawani powszechnie za kanibali, używający starego języka i izolujący się od Siedmiu Królestw pasują do Kimmeryjczyków, ale też do Lajstryngonów (ludożercy, zatopili 10 okrętów Odyseusza). 

Kudłaczek to Cerberus

Cerber jest trzygłowym psem strzegącym wejścia do świata zmarłych, nie wpuszczał do podziemi żywych (za wyjątkiem Orfeusza i Sybilli). Czarny wilkor Rickona Starka, który nie jeden raz posmakował ludziny, jest dziki jak jego pan. Kudłaczek bywał w "krainie zmarłych" jaką są krypty Winterfell, a jego pan uważany jest za zamordowanego przez Theona. Obecnie wilkor przebywa na Skagos, w krainie ludożerców i jednorożców, gdzie zajada się koziną. 

Osha to Kirke bądź Kalipso

Kirke, znana z przetrzymywania Odyseusza i zamiany jego towarzyszy w świnie, była czarodziejką bądź pomniejszą boginią. Zasłynęła z wiedzy o eliksirach i ziołach. Używała magicznej laski i trucizn. Kalipso natomiast przetrzymywała Odyseusza o 6 lat dłużej niż Kirke, chcąc uczynić go nieśmiertelnym mężem. Ostatecznie Kalipso dostarczyła Odyseuszowi narzędzi do budowy łodzi i ten po 7 latach na Ogygii wyruszył na morze. Czy Osha ma wiedzę magiczną jak Kirke/Kalipso i również będzie przetrzymywać Davosa na Skagos? 

Wyman Manderly to Polifem

Polifem uwięził w jaskini Odyseusza, a następnie pożarł kilku towarzyszy herosa. Odyseusz upił Polifema winem i wypalił cyklopowi oko, po czym przywiązał się z kuplami do baranów i tak zwiali z pieczary. Heros, raniąc Polifema, naraził się na gniew Posejdona. Wyman Manderly, smakosz pasztetu z Freyów, również więził pieśniowego Odyseusza - Davosa. Zaślepiony przez Robetta Glovera wizją odzyskania Starkowego dziedzica, wypuścił namiestnika Stannisa po tym, jak przedstawił mu Wexa.

Lord Borrell to Eol

Lord Borrell, którego ludzie przy pomocy Nocnej Lampy zatapiają statki nieopodal Sisterton, jest równie niebezpieczny co Eol. Boga wiatrów spotkał na swej drodze Odyseusz, który otrzymał od władcy prądów powietrznych specjalny dar. Był to worek niekorzystnych wiatrów. Gdy towarzysze Odyseusza otworzyli go u brzegów Itaki, wichry odepchnęły statki z powrotem na wyspę Eola. 

Aurane i Salla to Skylla i Charybda

Te dwa żeńskie potwory morskie w teorii nie pasują do królów piratów Wąskiego Morza, ale gdy pomyślimy o sytuacji panującej na Stopniach, od razu przychodzi nam na myśl powiedzenie "między młotem a kowadłem". Skylla i Charybda, znajdujące się po dwóch stronach cieśniny mesyńskiej, porywały żeglarzy, zjadając m.in. towarzyszy Odyseusza. Salladhor Saan, którego statki nie ucierpiały od łańcucha i dzikiego ognia w czasie bitwy nad Czarnym Nurtem, po rejsie na północ porzucił ostatecznie Stannisa, by zdobyć bogactwa na Stopniach. Dołączył do niego Aurane Waters z dromonami Cersei i od teraz korsarze są królami Wąskiego Morza, zatrzymując transport słoni Złotej Kompanii i wabiąc krakeny przelaną krwią nieszczęśników. W przyszłości piraci mogą także powstrzymać interwencję Lyseńczyków w Starym Mieście czy lądowanie Daenerys/Victariona.

Oberyn Martell to Ares

Któż bardziej nadaje się na patrona wojny niż dornijski książę zwany Czerwoną Żmiją. Kult Aresa związany był z destrukcją i wyrokami, a Oberyn dążył do śmierci morderców swojej siostry, Elii Martell. Rzymski Mars dzierżył włócznię, czyli ulubiony oręż Oberyna. Na jednym z ateńskich wzgórz, nazwanym od imienia Aresa, starożytni Grecy osądzali zbrodniarzy posądzonych o morderstwo. Oberyn chciał wymierzyć sprawiedliwość Lannisterom i wykonawcom ich rozkazów, przez których jego siostra wraz z dziećmi straciła życie.

Żmijowe Bękarcice to Plejady

Plejady to siedem sióstr, które podobnie jak Hiady, przemieniono w gwiazdy po śmierci ich brata, ukąszonego przez węża. W innej wersji Plejady prześladował Orion, brat Polifema. Wschód Plejad zwiastuje porę na pomyślną żeglugę, a zachód przynosi okres burz. Żmijowe Bękarcice, dążące do zemsty za śmierć ojca, omal nie wywołały wojny z Żelaznym Tronem. Czy wydarzenia w stolicy skłonią córki Oberyna do sięgnięcia po broń? A może spotkanie z westeroskim Orionem zakończy się dla nich tragicznie?

Sokół i Słowiczek to Tanatos i Hypnos

Hypnos to bóg snu, a nasz podtruwany senniczką Słowiczek pasuje do obrazu wspierającego się na lasce bóstwa, które dzierży róg. Słowiczek jest Panem Doliny i może wezwać do boju 20 tys. armię. Pan Snów mieszkał w jaskini, obok której przepływała rzeka zapomnienia Lethe, u styku nocy i dnia. Przy wejściu do pieczary boga rosły maki i usypiające zioła. Sokół, czyli Harry Hardyng, w przeciwieństwie do Słowiczka jest uwielbiany przez lordów Doliny. Tanatos odwrotnie, w mitologii to Hypnos był uważany za łagodnego boga, Tanatosa bano się, nienawidzono go. Przedstawiany jako skrzydlaty młodzieniec ze zgaszoną pochodnią, zabierał dusze do podziemi. Choć fani PLiO zdają się zakładać, że Słowiczek-Hypnos zginie od senniczki, a Sokół-Tanatos powiedzie armię Doliny do boju, GRRM lubi zaskakiwać i bóg śmierci, tj. Harry Hardyng zginie na turnieju, a Pan Snów, tj. Robert Arryn, zadmie w róg, by armia Doliny odprowadziła Sansę do domu. 

Brienne to Artemida

Brienne, wojowniczka dziewica, której symbolika związana jest ze słońcem i księżycem, przemierzała Szczypcowy Przylądek, lesistą krainę pełną mlaskaczy. Brienne poszukuje Sansy, nie straszne jej podróż do Szeptów i wędrówki nocą. Artemida, której kult związany jest z księżycem i polowaniem, wraz z orszakiem dziewic pojawiała się na bagnach i w górskich kotlinach. Wraz z Apollem zabiła dzieci Niobe, by bronić honoru swej matki Leto. Los Brienne związany jest z westeroskim Apollem i przysięgami złożonymi Catelyn Stark. Mieszkańcy Siedmiu Królestw okazali się dla Birenne okrutni, czy więc po schwytaniu przez Panią Kamienne Serce i sądzie nad Jaimem Brienne, jako Artemida, wyruszy na łowy ze swoim boskim bratem?

Jaime Lannister to Apollo

Przystojny złoty rycerz, który splamił biały płaszcz, zabijając potwora. Taki właśnie jest Jaime Lannister, zbawca Westeros, przeklęty przez bogów i ludzi Królobójca. Z żadną inna postacią nie jest tak mocno związany złoty kolor jak z synem Tywina, który przywdziewał pozłacaną zbroję na turniejach. Złotowłosy, złotobrody, o złotej ręce, Jaime spłodził z Cersei trójkę dzieci. Jego mitologiczny odpowiednik Apollo był najpiękniejszym bogiem. Kult Apolla dotyczył światła, życia, muzyki, zarazy, wróżb, prawdy, poezji, łucznictwa, uzdrawiania i porządku. Jaime ma za zadanie przywrócić porządek w Siedmiu Królestwach, ponownie dokonując morderstwa, tym razem Cersei. 

Illyrio Mopatis to Dedal

Dedal, twórca sławetnych skrzydeł, był artystą, u którego zamawiano posągi. Uciekł z Aten po zabiciu Talosa, wynalazcy koła garncarskiego. Dedal pracował na dworze Minosa, gdzie zbudował sławny Labirynt Minotaura. Illyrio Mopatis, mistrz złodziei, który pozornie nie pasuje do wizerunku artysty, jest równie wielkim twórcą. Magister może nie rzeźbi posągów jak Dedal, ale jest twórcą królów - jego machinacje doprowadziły do zerwania sojuszu Dorne z Viserysem III, a następnie do wymiany Daenerys z khalem Drogo. Być może przed upadkiem Targaryenów Mopatis na spółkę z Varysem wspomagali finansowo Rhaegara w organizacji turnieju w Harrenhal, gdzie miało dojść do zwołania Wielkiej Rady. Teraz Illyrio, który spogląda na swój posąg z czasów młodości z nostalgią, próbuje posadzić na Żelaznym Tronie kolejnego króla, swojego syna - Ikara.

Młody Gryf Aegon VI to Ikar

Początkowo uwięziony wraz z ojcem w Labiryncie, Ikar wydostał się z Dedalem z Krety dzięki żonie Minosa. Jako drogę ucieczki Dedal wybrał skrzydła z piór zlepionych woskiem, ale Ikar wzbił się za wysoko i słońce roztopiło wosk, a młodzieniec spadł do morza. Kompleksem Ikara mógł poszczycić się m.in. Aerion Jasny Płomień, ale to Aegon VI zginie przez pragnienia swojego ojca. Tak jak Ikar, Młody Gryf będzie piął się bardzo wysoko i bardzo szybko - po zdobyciu Końca Burzy zajmie stolicę, a tam może czekać na niego niespodzianka Cersei związana z dzikim ogniem. 

Varys to Hermes

Hermes był opiekunem złodziei, pasterzy, kupców, podróżnych. Jako posłaniec bogów i psychopomp podróżował pomiędzy Olimpem a zaświatami. Jako niemowlę ukradł Apollinowi stado krów, ale udało mu się obłaskawić boga, za co otrzymał kaduceusz - laskę oplecioną dwoma wężami. Gdy Hermes przybył na Olimp, okradł większość bogów, za co został początkowo wypędzony. Westeroski Hermes, czyli trickster Varys, zaczynał w trupie komediantów, by uciekać z Myr jako król złodziei. W Pentos nawiązał współpracę z Illyriem, aż w końcu trafił na Olimp - dwór królewski Aerysa II Targaryena. Dwa węże Hermesa będą dwoma smokami Varysa: czarnym i czerwonym, które wykorzystuje do zdobycia władzy w Siedmiu Królestwach. Pająk (na spółkę z Pycellem) prawdopodobnie maczał ręce w podtruwaniu ostatnich Targaryenów, doprowadzając Rhaellę do poronień, a Aerysa II wpędzając w otchłań szaleństwa. Varys nie ma może skrzydlatych sandałów, ale potrafi przemieszczać się niepostrzeżenie po Czerwonej Twierdzy dzięki znajomości sekretnych przejść. 

Aerys II Targaryen to Kronos

Kronos był najmłodszym synem Uranosa, którego pozbawił władzy nad światem. W zamian Kronos został przeklęty - jedno z dzieci miało powtórzyć jego wyczyn, dlatego sukcesywnie je połykał. Na Krecie składano mu ofiary z dzieci. Aerys II Targaryen też prawdopodobnie przyczynił się do zgonu swojego ojca, pragnąc objąć jak najszybciej władzę. Kolejne ciąże Rhaelli kończyły się poronieniem, a Aerys miał podejrzenia, jakoby Rhaegar nie był jego synem. Aż do spłodzenia Viserysa niespokojny król gnębił swoją żonę, tak jak Kronos zjadał dzieci Reji. Niszczycielski w swej naturze Kronos, mylony z Chronosem, miał jakoby tracić rozum z biegiem czasu. Aerys po Duskendale pogrążył się w otchłani szaleństwa, ale nie przeszkadzało mu to zmuszać do współżycia Rhaellę, westeroską Reję.

Margaery Tyrell to Hebe

Hebe to uosobienie młodości i wdzięku. Zrodzona z Hery bez udziału Zeusa, poczęta przez powąchanie kwiatu. Hebe była podczaszym na Olimpie, serwowała nektar oraz ambrozję, zaprzęgała konie i pawie do rydwanów. Rywalizowała z Ganimedesem, kochankiem Zeusa, przez co rozlała na Herę puchar nektaru i ta w złości obiecała jej małżeństwo z bękartem Zeusa. Córka Hery została związana węzłem małżeńskim z Heraklesem. Mimo to, Hebe nadal otaczano czcią ze względu na kult młodości, siły życiowej i odrodzenia. Westeroska Hebe, Margaery Tyrell, ma być "młodszą i piękniejszą" z przepowiedni Maggy Żaby, którą usłyszała Cersei. 

Loras Tyrell to Ganimedes

Piękny młodzieniec był ukochanym Zeusa, który sprowadził go na Olimp. Choć Robert Baratheon nie miał romansu z Lorasem, bo miał go Renly, Loras idealnie wpasowuje się w obraz Olimpu, tj. Królewskiej Przystani. Nie rywalizuje z Margaery, ale wspiera ją i chroni ze wszystkich sił. Został Królewskim Gwardzistą jeszcze przed otruciem Joffreya i pierwszym ślubem siostry. Obecnie pozostaje ranny na Smoczej Skale, ale może wkrótce wróci do stolicy, odrodzony jak feniks z popiołów?

Donal Noye to Hefajstos

Bóg kowali, metalurgii, ognia oraz wulkanów, opiekun rękodzielników, wykonał tarczę, berło i pioruny dla Zeusa, a także zbroję Achillesa czy strzały Erosa. Hefajstos kulał po tym, jak Zeus zrzucił go z Olimpu. Miał niewierną żonę Afrodytę, którą zyskał po tym, jak Dionizos zabrał go znów na Olimp. Donal Noye, podobnie jak boski kowal, wykonał dla Roberta Baratheona młot, którym przyszły król zabił Rhaegara Targaryena nad Tridentem. W oblężeniu Końca Burzy Noye stracił ramię. Zdecydował się dołączyć do Nocnej Straży, gdzie zaprzyjaźnił się z Jonem Snow. Zginął pod Murem, walcząc z królem olbrzymów.

Littlefinger to Hades 

Bóg świata podziemnego był związany nie tylko ze zmarłymi, ale i z niezmierzonym bogactwem. Hades, w przeciwieństwie do chrześcijańskiego szatana, nie był uważany za złe bóstwo. Na ziemi nosił czapkę niewidkę z psiej skóry, w ręku dzierżył berło oraz klucze, czasami także róg obfitości. Jako porywacz westeroskiej Persefony, Littlefinger pasuje do wizerunku obracającego niezmierzonym bogactwem zakulisowego gracza o tron. Hades surowo zabronił opuszczać komukolwiek krainy zmarłych, Petyr Baelish dąży do izolacji żywności w Dolinie Arrynów i przejęcia władzy nad północą poprzez Sansę. Hadesowi składano w ofierze czarne owce, a domena Palucha słynie z hodowli owiec. 

Sansa to Persefona 

Kora, bo tak brzmi jej alter ego, została porwana przez Hadesa w zaświaty. Po tym, jak nakarmił ją granatem, Persefona pozostawała królową świata podziemnego przez pół roku, by na wiosnę wrócić do swej matki i odrodzić świat w zieleni. Opiekunka dusz zmarłych, pokazała Odyseuszowi w Tartarze straszliwe oblicze, gdy ten odwiedzał swoją zmarłą matkę. Sansa, choć nie zjadła Petyrowego granatu, również została uprowadzona z Królewskiej Przystani do Doliny Arrynów, gdzie ukrywa swoją tożsamość. W nadchodzących wydarzeniach westeroska Persefona będzie miała okazję pokazać straszliwe oblicze królowej północy, by na wiosnę odrodzić świat jako Kora. 

Jon Snow to Dionizos 

Dionizos był bogiem płodności, dzikiej natury oraz wina. Napiętnowany przez Herę obłędem, Dionizos wyruszył w wędrówkę po świecie w towarzystwie satyrów i menad. Wraz z Amazonkami pokonał tytanów, podbił Indie, wprowadził uprawę winogron, aż w końcu wdał się w walkę z Amazonkami, które pozabijał. Spotkał też swoją babkę, która wyleczyła go z obłędu. Odrodzony z Zagreusa bóg, podobnie jak Demeter i Persefona, uważany był za bóstwo chtoniczne. Misteria związane z jego kultem prowadziły niekiedy do obłędu i śmierci śmiertelników, którzy nie dali się ponieść bachanaliom. Dionizos zszedł do podziemi, by uratować swoją matkę Semele, ale musiał zmierzyć się z Cerberem. Jon Snow jako odrodzony bohater, ma szansę powieść leśne demony tj. dzikich zza Muru na południe Westeros, by wcielić w życie zasadę "wino, kobiety i śpiew". I jak Dionizos, trzykrotnie Jona Snow czeka zejścia do krainy zmarłych, by zmartwychwstać. Po raz pierwszy "do zaświatów" Jon udał się za Murem, gdy wraz z Qhorinem Półrękim czekał na śmierć z ręki dzikich. Wówczas uznano go za zaginionego. Po raz drugi "krainę zmarłych" Jon odwiedzi po zasztyletowaniu w Tzs. Trzecia podróż do Hadesu czeka go w przyszłości, gdy już spuści westeroskie satyry (wolnych ludzi) ze smyczy, ale w ostateczności może wróci kiedyś za Mur? 

Persefona z Cerberusem

Ufff... rozpisałam się, a przecież jeszcze tyle postaci pozostało:

• z greckich mitów: Eurydyka, Hestia, Amfitryta, Tyfon, Pan, Afrodyta, Meduza, Demeter, Leto, Orfeusz, Niobe, Posejdon, Atena, Eros, Psyche, Orion, Charon, Atlas, Prometeusz, Syzyf, Argonauci, Eris, Nyx, Tejrezjasz, Helios, Ajaks, Achilles, Tezeusz, Ariadna, Midas, Perseusz, Andromeda, Mojry, Adonis, Tantal, Erynie, Pyton, Dafne, Asklepios, Nestor, Jazon, Medea...
• z pieśniowych: Asha Greyjoy, Tormund, Renly Baratheon, Quaithe, Ellaria Sand, Catelyn Stark, Lysa Arryn, Marillion, Balon, Arya Stark, Robb Stark, Jeyne Westerling, Euron Greyjoy, Victarion Greyjoy, Jon Connington, Doran Martell, Ned Stark, Bractwo bez Chorągwi, Mirri Maz Duur, Lynesse Hightower, Jorah Mormont, Samwell Tarly, Tormund, Bloodraven, Theon Greyjoy, Jeyne Poole, Drogon...

Macie pomysł, jak ich połączyć?

Mam nadzieję, że wyszło w miarę ciekawie i zabawnie. Jeśli zastanawialiście się, skąd George R. R. Martin wziął tyle postaci - to już wiecie, że grzebał w mitach :D 

Czekam na Wasze komentarze, kogo z mitów sparujemy z bohaterem z Westeros ;)