Cersei I to trzeci pov po prologu Udw. Spis rozdziałów znajdziecie tutaj.

Czytamy Udw i Tzs według tej kolejności.

W Królewskiej Przystani odwiedzamy słodką Cersei i obserwujemy preludium jej upadku. 

W tym rozdziale zostają zasiane ziarna intryg, które doprowadzą do przekształcenia dworu Tommena - będzie on przypominał ten z czasów Aerysa II Targaryena. Cersei, na wzór Szalonego Króla, otoczy się pochlebcami i posłusznymi głupcami, jednocześnie czyniąc wrogów z potężnych sprzymierzeńców.

Uczta dla wron: Cersei I

W tym rozdziale pojawiają się:

• Cersei Lannister - królowa wdowa,
• Senelle - służąca Cersei,
• Jocelyn Swyft - przyboczna Cersei,
• Osmund Kettleblack - królewski gwardzista, najstarszy z rodzeństwa,
• Boros Blount - królewski gwardzista,
• Czerwony Lester - strażnik w Wieży Namiestnika,
• Meryn Trant - królewski gwardzista,
• Kevan Lannister - stryj Cersei i Jaimego, brat Tywina,
• Puckens - strażnik z gwardii namiestnika,
• Krótkie Ucho - strażnik zaprzysiężony Lannisterom,
• Qyburn - były maester i były członek Dzielnych Kompanionów,
• Osney Kettleblack - najmłodszy z Kettleblacków, podrapany przez Alayayę,
• Osfryd Kettleblack - środkowi z braci Kettleblacków,
• Jaime Lannister - Lord Dowódca Gwardii Królewskiej,
• Hoke - strażnik w służbie u lorda Tywina.

okolice KP

Cersei śni. I nie jest to zwykły sen.

Śniło się jej, że siedzi na Żelaznym Tronie, wysoko ponad wszystkimi.

Dworacy byli wielobarwnymi myszami rojącymi się w dole. Klękali przed nią wielcy lordowie i dumne damy. Młodzi, śmiali rycerze kładli miecze u jej stóp, błagając ją o łaskę, a królowa uśmiechała się do nich. 

Jest taka znana bajka "The Mice in Council", nie mylić z ezopową bajką o kocie i myszy, czy "Radą Myszy" Iwana Kryłowa, i nie chodzi też o "Myszeidę" Krasickiego. 

"The Mice in Council" czy "Belling the Cat", bo pod taką też nazwą została rozpowszechniona, opisuje naradę myszy próbujących ustrzec się kota. Postanawiają zawiesić mu na szyi dzwonek, aby ostrzegał ich przed niebezpieczeństwem. Żadna z myszy nie chce podjąć się tego niebezpiecznego zadania. Polski przekład można przeczytać tu.

Wydaje mi się, że GRRM w przewrotny sposób nawiązuje do tej bajki i postaci historycznej, jaką był Archibald Douglas, piąty earl Angus, który zyskał przydomek "Bell the Cat". Cersei jest kotem, a myszą, która ją poskromi, miałby być odpowiednik Archibalda Douglasa. 

Ale nagle znikąd pojawił się karzeł. Wyciągnął rękę, wskazując na nią, i ryknął gromkim śmiechem. Lordowie i damy również zaczęli chichotać, zasłaniając usta dłońmi. Dopiero wtedy królowa uświadomiła sobie, że jest naga. 

Ogarnęło ją przerażenie. Spróbowała osłonić się dłońmi, ale gdy skuliła się, by ukryć swój wstyd, zadziory i ostrza Żelaznego Tronu wbiły się w jej ciało. Stalowe zęby szarpały jej pośladki, a po nogach spływała czerwona krew. Im silniej się szamotała, tym bardziej pochłaniał ją tron. Wyrywał strzępy ciała z jej piersi i brzucha, przecinał skórę na rękach i nogach, aż wreszcie zalśniły śliską czerwienią. 

A jej brat cały czas tańczył na dole, śmiejąc się głośno.

Cersei, tak jak Maegora i Aerysa II, rozszarpuje Żelazny Tron.

Czy Tyrion będzie wcieleniem Archibalda Douglasa, piątego earla Angus?

Czerpiąc z wikipedii, dowiemy się trochę więcej o paralelach między obiema postaciami:

Archibald "Bell the Cat" Douglas walczył przeciwko Jakubowi III i jego faworytowi, Robertowi Cochrane. Douglas aresztował Roberta, zdarł mu z szyi złoty łańcuch, po czym rozkazał powiesić go obok pozostałych faworytów króla na starym moście w Lauder.

herb Archiego

Następnie Douglas dołączył do duke of Albany, Aleksandra Stewarta, podpisując w Westminster dokument uznający zwierzchnictwo angielskiego króla Edwarda IV.

Po miesiącu Archibald wrócił jak syn marnotrawny pod opiekuńcze ręce szkockiego monarchy Jakuba III, ale zaczęli się kłócić, więc wkrótce spotkali się na polu bitwy pod Sauchieburn. Król zginął i Jakuba III zastąpił na tronie Jakub IV.

Archibald Douglas stracił tytuł i przywileje, więc wkrótce zawarł traktat z królem angielskim Henrykiem VII (to ten, który pokonał Ryszarda III). Po licznych perturbacjach "Bell the Cat" wrócił do łask Jakuba IV (tracąc i zyskując nadania ziemskie).

Piąty earl Angus był kanclerzem, negocjował z Perkinem Warbeckiem (pretendentem do angielskiego tronu), później Archie znów popadł w niełaskę i zamknięto go w zamku Dumbarton. (tu polecam lekturę drugiego rozdziału z "Zaginionych Królestw" Normana Daviesa pt. "Alt Clud")

Po przegranej Szkotów w bitwie pod Flodden, Archie został doradcą królowej regentki Małgorzaty Tudor. Wkrótce zmarł i jego następcą został wnuk Archiego, szósty earl Angus.

Czyli możemy wywnioskować, że Tyriona czeka niespokojna przyszłość pod skrzydłami Daenerys ;)

Wrócmy do Cersei, którą budzi Senelle. Zagubiona Cersei myśli, że to nadal sen i za chwilę spod łoża wypełznie Tyrion (niczym taki potwór z koszmarów, pokraczny demon). 

To był sen, tylko sen. Za dużo wczoraj wypiłam, te obawy to po prostu humory zrodzone z wina. O zmierzchu to ja będę się śmiała. Moje dzieci będą bezpieczne, tron Tommena będzie bezpieczny, a mój mały, wypaczony valonqar straci głowę i zgnije w grobie.

Po raz pierwszy słyszymy o valonqarze i powoli zaczynamy poznawać przyczyny nienawiści Cersei wobec młodszego brata. Choć po ich pozornie pokojowych relacjach ze "Starcia królów" nie bylibyśmy w stanie wywnioskować, że Cersei obawiała się wtedy Tyriona - a przynajmniej nie na tyle, by dążyć do uśmiercenia go. Wszystko zmieniła śmierć Joffreya?

Cersei spluwa wodą z cytryną, a jej ręce są sztywne i niezgrabne. Ponadto ma wrażenie, że język jej spuchł. Czy ktoś dodał królowej coś do wina?

Gdy wyszli z Warowni Maegora, niebo nabrało już ciemno-kobaltowego odcienia, choć było jeszcze widać gwiazdy. Wszystkie oprócz jednej — pomyślała Cersei. — Jasna gwiazda zachodu spadła i noce będą teraz ciemniejsze. 

Królowa myśli o tym, że tron Tommena nie jest już bezpieczny, a lwa Lannisterów (tj. Tywina) będą próbowały zastąpić szakale, sępy i dzikie psy. Cersei podejrzewa Tyrellów i Stannisa o zamach na pana ojca, ale nie boi się stawić im czoła. I cieszy się, że nie zostanie zmuszona do powtórnego zamążpójścia oraz będzie mogła objąć Casterly Rock we władanie.

Cersei nazywa się też jedynym prawdziwym synem Tywina.

Ciągle słyszała szamoczącą się w lampie ser Osmunda ćmę. Zgiń wreszcie — pomyślała poirytowana królowa. — Wleć w płomień i skończ z tym.

Mamy też zapowiedź planów zniszczenia Wieży Namiestnika, Cersei nachodzi myśl o burzeniu podczas wspinaczki po schodach.

Kevan klęczy przed ciałem brata, a Cersei dostrzega otwarte tajne drzwi prowadzące do szybu za paleniskiem. Podobno Pycelle zawitał już do Tywina, obejrzał lorda i poszedł sprowadzić milczące siostry. Jaime zawędrował do szybu, choć bogowie starzy i nowi wiedzą, jakim cudem jednoręki kaleka poradził sobie na drabinie, na której trudności miał Tyrion (polecam zerknąć na stosowny rozdział NM).

Posłani przez Cersei strażnicy przyprowadzają Qyburna, który musiał czaić się w pobliżu:

— To prawda, że nie mogłem ocalić dłoni ser Jaimego. Ale moja sztuka uratowała resztę jego kończyny, a być może również i życie. Cytadela pozbawiła mnie łańcucha, ale nie mogła odebrać mi wiedzy.

— Wystarczysz mi — skwitowała. — Ostrzegam, że jeśli mnie zawiedziesz, stracisz coś więcej niż łańcuch.

Królowa jest zaskoczona, że w łożu Tywina była naga Shae. Myśli, że po śmierci Joanny pan ojciec nie tknął żadnej kobiety. Sweet summer child... Hipokryzja ojca Tyriona pasuje do jego charakteru. 

Cersei wspomina też rozmowę z Shae, którą próbowała zmusić do wyjawienia, gdzie podziała się Sansa Stark. 

Czy Shae była podstawionym szpiegiem, czy działała na własny rachunek, grzejąc najpierw łoże Tyriona, a później Tywina? Do Krasnala sprowadził ją Bronn jeszcze w pierwszym tomie PLiO.

Jaime wyczołguje się z szybu, a słodka siostra proponuje mu posadę namiestnika. Jaime odrzuca propozycję, pokazując jej kikut (przewrotne nawiązanie do Ashy i Victariona w kolejnych rozdziałach). Rozgniewana Cersei policzkuje brata, a Kevan zwraca im uwagę na niestosowne zachowanie.

Królowa myśli, że najchętniej zlikwidowałaby urząd the Hand of the King. Poprzedni namiestnicy sprawiali jej kłopoty: Jon Arryn węszył wokół Cersei i Jaimego, Eddard Stark zmusił Lannisterów do pozbycia się Roberta Baratheona szybciej, niż to planowali (Cersei wspomina, że najpierw chciała policzyć się ze Stannisem i Renlym). Tyrion sprzedał Myrcellę Dornijczykom, Tommena uczynił zakładnikiem i zamordował Joffreya (według królowej). Tywin chciał ponownie wydać córkę za mąż i zaręczył Margaery z Tommenem.

Mace Tyrell twierdził, że jego córka nadal jest dziewicą, ale Cersei raczej w to wątpiła. Jofrreya zamordowano, nim zdążył odbyć pokładziny, ale najpierw była żoną Renly’ego... Mężczyzna może woleć smak hipokrasu, lecz jeśli postawi się przed nim kufel ale, osuszy go bez oporów. Będzie musiała poprosić lorda Varysa, żeby dowiedział się czegoś na ten temat.

Eunucha nie ma w Wieży Namiestnika, co niepokoi królową. Cersei dochodzi do wniosku, że Varys dogadał się ze Stannisem i sprzątnął Tywina.

Od Borosa Blounta dowiadujemy się, że oprócz Krasnala z lochów zniknął Rugen (czyli Varys w przebraniu). Cersei rozkazuje zabić strażników uśpionych przez Pająka winem. 

Ostatnie myśli królowej z tego rozdziału dotyczą staruchy przepowiadającej przyszłość z krwi i valonqara, którego utożsamia (być może mylnie) z Tyrionem.

*

Kolejny rozdział to Tyrion I.

Przeniesiemy się do Pentos, miasta magistra Illyrio Mopatisa.