Taniec ze Smokami - streszczenie

TANIEC ZE SMOKAMI GRRM

PROLOG

za Murem

Varamyr Sześć Skór po bitwie pod Murem uciekł wraz z innymi dzikimi w głąb nawiedzanego lasu. Po tym, jak jego orzeł spłonął przez Melisandre, omal nie oszalał. Stracił cały dobytek oraz kontrolę nad zwierzętami. Próbował zdobyć futro, które należało do nieżyjącej kobiety. Jej syn zaatakował warga, raniąc go w prawy bok. Włóczniczka Oset zszyła jego ranę i zostawiła w jednej z chat w opuszczonej wiosce. Varamyra dręczy gorączka. W snach jest jednookim wilkiem polującym na ludzi, a na jawie dręczą go wspomnienia z dzieciństwa i szkolenia u Haggona. Gdy ogień gaśnie, mężczyzna próbuje go rozniecić dorzucając do ognia drew. Wydostaje się z chaty, którą zasypał śnieg. Osuwa się na kolana i wciska do gardła śnieg. Z trudem wlecze się pod czardrzewo, gdzie znajduje gałąź. Laska pęka pod jego ciężarem i Varamyr osuwa się na ziemię. Rana na boku otwiera się, mężczyzna broczy krwią. We śnie wraca do rodzinnego domu i momentu śmierci brata. Wraca Oset i próbuje postawić warga na nogi. Varamyr stara się przejąć jej ciało, w wyniku czego kobieta wyłupuje sobie oczy i odgryza język. Giną oboje, warg przenosi się w ciało wilka. Ze szczytu wzgórza ogląda oczami zwierzęcia widzi upiory i ożywioną Oset, której jamy po oczach wypełnia błękitne światło.

Tyrion I [1]

Pentos

Cały rejs przez wąskie morze karzeł siedzi zamknięty w kajucie i pije wino. Mało je, prawie nie śpi, myśli o ojcu i o Tyshy. Zastanawia się, dokąd odsyła się kurwy. Przypomina sobie moment śmierci ojca i ostatnią rozmowę z Varysem. Po wpłynięciu do portu zostaje zamknięty w beczce i przetransportowany przez miasto do rezydencji otoczonej murami i strzeżonej przez Nieskalanych. W piwnicy pełnej wina wieko beczki odbija Ilyrio Mopatis. Gospodarz przyznaje Tyrionowi swobodę w obrębie swojego domu i poleca wziąć kąpiel. Krasnal budzi się w bogato urządzonej komnacie i ogląda pałac przez okno. Pyta Ilyria, dokąd odsyła się kurwy. Magister wychodzi na posiedzenie rady, a Tyrion zwiedza dom i pije wino przy fontannie. Próbuje rozmawiać z kucharkami i praczką, zbiera trujące grzyby. Po przebudzeniu zastaje w sypialni służkę, która pomaga mu przy kąpieli. Magister podejmuje Lannistera królewską ucztą i dyskutują o sytuacji w Zatoce Niewolniczej, Dorne i na Murze. Ilyrio mówi, że ukoronowanie Myrcelli nie zaprowadzi Tyriona do Casterly Rock, a Siedem Królestw będzie wkótce borykać się z poważnymi problemami. Dodaje, że Westeros potrzebuje zbawcy, który jest smokiem o trzech głowach. 

Dany I [2]

Meereen

Synowie Harpii zabili Nieskalanego, który po służbie przebywał w burdelu. Daenerys zostaje zbudzona przed świtem i ogląda ciało żołnierza. Po raz pierwszy zabity nie jest wyzwoleńcem. Od momentu zajęcia Meereen nocami dochodzi na ulicach do morderstw. Królowa rozkazuje pochować Twardą Tarczę z pełnymi honorami i wysyła Nieskalanych, by odnaleźli Synów Harpii. Ser Barristan zwraca jej uwagę na fakt, że ci żołnierze byli szkoleni jedynie do walki na polu bitwy. Dany odpowiada, że wyśle Wrony Burzy na ulice po ich powrocie z misji poza miastem. Przy pomocy służących przygotowuje się do audiencji. Zakłada biały tokar i przyjmuje Skahaza z Reznakiem. Golony Łeb doradza jej, by wzięła zakładników z Wielkich Piramid. Gdy zginie kolejny żołnierz, zabije szlachetnie urodzonych, a wówczas Synowie Harpii zaprzestaną działania. Reznak jest przerażony. Dany dziękuje im i wspina się na szczyt schodów. Błagalnicy dzielą się na dwie grupy: bogatych szlachciców Meereen i wyzwoleńców. Królowa wysłuchuje posła z Astaporu, Hizdahra proszącego o otwarcie aren, szlachciców i wyzwoleńców domagających się odszkodowań oraz pasterzy, którzy przynoszą kości zwierząt rzekomo pożartych przez smoki. Dany nakazuje wypłacić im odszkodowania. Jeden z pasterzy zostaje w sali tronowej i wysypuje z worka kości dziecka. 

Jon I [3]

Czarny Zamek

Jon śni wilczy sen, w którym jako Duch wyczuwa Nymerię, Kudłacza i Lato. Budzi go kruk Mormonta. Edd Cierpiętnik chce przynieść lordowi dowódcy śniadanie, ale Jon odmawia i kieruje się do zbrojowni Donala Noye. Na stole leży akt nadania zamków Nocnej Straży. Snow idzie do Wieży Królewskiej przez dziedziniec, na którym Żelazny Emmett szkoli rekrutów. Godry Olbrzymobójca proponuje walkę, a gdy słyszy odmowę, próbuje sprowokować Jona. Na schodach spotyka Sama wracającego od króla. Stannis jest rozdrażniony po przeczytaniu odpowiedzi od Lyanny Mormont. Na czterdzieści rozesłanych kruków tylko jeden chorąży północy odpisał na wezwanie Baratheona – Arnolf Karstark, kasztelan Karholdu. Jon stara się uświadomić Stannisowi, że ludzie z północy obawiają się gniewu Tywina Lannistera i Boltonów. Król pyta, czy lord dowódca podpisał akt przekazania zamków. Snow zaprzecza i mówi, że król prosi o zbyt wiele. Zgadzają się w kwestii, że opuszczone warownie na całej długości Muru muszą zostać obsadzone, ale Jon nie chce, by zamki służyły jako nadania dla wiernych rycerzy Stannisa. W zamian za paszę, ubrania, jedzenie i Nocny Fort lord dowódca prosi o ludzi, którzy będą słuchali oficerów Nocnej Straży i staną się garnizonem opuszczonych ruin. Król kwituje to stwierdzeniem, że pod koniec roku zajmie wszystkie puste zamki bez zgody Jona. Zgadza się na odesłanie córki Crastera i jej syna. Melisandre odprowadza lorda dowódcę na kwaterę. Rozmawiają o wizjach w płomieniach. Jon słyszy ostrzeżenie o sztyletach w ciemności i wrogach, którzy czyhają na jego życie.

Bran I [4]

za Murem

Bran w koszu na plecach Hodora, Reedowie i Zimnoręki na łosiu oraz Lato wędrują po krainie za Murem. Odkąd spadł śnieg, robi się coraz zimniej. Dziesięć dni temu skończyły im się zapasy i wędrowcy są bardzo osłabieni. Jedzą surowe ryby i papkę z żołędzi. Broda Hodora zamarzła, a wilkor ma przemarznięte łapy. Brandon dużo czasu spędza w ciele Laty, ale czasem wchodzi w umysł stajennego, którego boi się obecności chłopca. Kruki przenoszą wieści dla ich przewodnika. Zimnoręki nakazuje im wędrować wzdłuż rzeki aż do jeziora, nad którym znajdą wioskę rybacką. Mężczyzna zawraca, by zająć się intruzami podążającymi za grupą. Zaniepokojone dzieci rozmawiają o przewodniku, który nie je, nie pije, nie śpi i nie oddycha, jego dłonie są czarne, a twarz ma przesłoniętą szalikiem. Z pomocą Laty znajdują wioskę przykrytą śniegiem. Chowają się w długim domu, ale obawiają się rozpalić ogień w pomieszczeniu. Bran wchodzi w skórę wilkora i znajduje watahę Varamyra pożywiającą się zabitymi braćmi z Nocnej Straży. Walczy z przewodnikiem stada i wygrywa. Zwiadowcy zginęli niedawno, z ich ciał wypływa świeża krew.  Wraca do swojego ciała, czując na twarzy powiew ciepła. Zimnoręki dołączył do grupy przebywającej w budynku i pozwolił rozpalić ogień, nad którym piecze się mięso lochy. Chłopiec pyta przewodnika o zabitych przez niego ludzi i nazywa go potworem. Zimnoręki odpowiada, że przysłał go śniący zielony jasnowidz, który jest ich przyjacielem. Jojen stwierdza, że nie mają szans zawrócić i dotrzeć do Muru, dlatego muszą iść dalej za potworem Starka.

Tyrion II [5]

Andalos

Ilyrio i Tyrion opuszczają Pentos w lektyce eskortowanej przez Nieskalanych. Podróżują starą valyriańską drogą, która mimo upływu lat nie rozpada się i nie zmienia swej struktury. Dni wypełniają im posiłki, picie wina i sny. Rozmawiają o Daenerys. Tyrion nie chce uwierzyć, że magister stara się pomóc królowej z dobroci serca. Pyta go o potencjalne zyski, Viserysa, znajomość z Varysem, sytuację w Westeros i Essos. Mopatis opowiada o przyjaźni z eunuchem, swoich dwóch żonach, młodości i planach. W niespokojnych snach Tyrion walczy u boku Złotej Kompanii i zabija ojca oraz brata. W innym koszmarze Daenerys ucina mu głowę. Karzeł zastanawia się, jak to możliwe, że potomkowie Bittersteela chcą walczyć za smoka Targaryenów. Magister odpowiada, że córka Szalonego Króla zaprowadzi wygnańców do domu. Krasnal wspomina dzieciństwo i swoje marzenia o smokach. Gdy mijają Aksamitne Wzgórza, cytuje „Siedmioramienną gwiazdę”. Dyskutują o Gryfie i drodze Daenerys na Żelazny Tron. Pewnego wieczoru znajdują valyriańskiego sifnksa przycupniętego przy drodze i Krasnal bierze to za dobry omen. Pije, śpiewa i myśli o śmierci Shae i pana ojca oraz o pierwszym pocałunku z Tyshą.

Sługa Kupca [6]

Volantis

Quentyn i Gerris Drinkwater udają kupców z Dorne, którzy poszukują rynku zbytu dla swoich win. W porcie wypytują o statki płynące do Zatoki Niewolniczej. Po wypłynięciu z Lys kompania księcia Dorne zmniejszyła się o połowę. Podczas ataku piratów ze Stopni zginęli Cletus, Will i maester Kendry, który był znawcą Wolnych Miast wyznaczonym przez Dorana Martella na doradcę syna. Bez maestera Quentyn czuje się bezsilny. Od wielu dni poszukują transportu do Meereen. Książę chce jak najszybciej spotkać się z Daenerys Targaryen. Po rozmowie z kapitanem „Przygody” wracają hatayem do Domu Kupieckiego. Quentyn jest zrezygnowany. Stwierdza, że przemytnik poderżnie im gardła albo przykuje do wioseł, zamiast przewieźć bezpiecznie do Zatoki. Drink stara się znaleźć rozwiązanie sytuacji i pocieszyć przyjaciela. Mijają dwójkę karłów dających przedstawienie. Jeden z nich dosiada psa, a drugi świni. Quentyn nie chce się zatrzymywać, upał staje się coraz bardziej dokuczliwy. Pod Domem Kupieckim najemnicy z Plew na Wietrze rekrutują ludzi na wojnę z Meereen. Yunkai przysłało do Starego Volantis wezwanie dla kompanii najemników, którzy chcą ich wesprzeć w walce z Daenerys. Oprócz kilku kompanii, Yunkai sprzymierzyli się z Nowym Ghis, Tolos i Elyrią. Quentyn ma nadzieję dotrzeć do królowej przed wybuchem starć i przedstawić jej kontrakt małżeński, w myśl którego Dorne opowie się po jej stronie podczas walki o Żelazny Tron. Po powrocie do pokoju książę i Drink rozmawiają z Kolosem, który upiera się na podróż szlakiem demonów. Gerris wpada na pomysł przyłączenia się do Plew na Wietrze, które mają zapewniony transport do Zatoki Niewolniczej przez flotę Volantis.

Jon II [7]

Czarny Zamek

Lord dowódca czyta list do króla Tommena z prośbą o wsparcie dla Nocnej Straży. Wewnętrzną rozterkę przerywa pojawienie się Goździk. Jon rozmawia z nią o synku Dalli i czarach Melisandre. Mówi, że musi uratować niemowlę przed ogniami czerwonej kapłanki. Goździk płacze, a Jon groźbami stara się skłonić ją do zamienienia miejscami syna z księciem dzikich przed wyruszeniem w podróż. Kobieta ucieka ze zbrojowni, a po kilku chwilach wchodzi Samwell z księgami. Jon podsuwa mu papierową tarczę i dyskutują o szansach Stannisa w walce o Żelazny Tron. Ostatecznie podpisuje list, pyta o Innych i sposobach na walkę z nimi. Sam opowiada o smoczym szkle przekazywanym przez dzieci lasu w Erze Herosów i smoczej stali, którą ostatni bohater walczył z lodowymi potworami. Prosi o więcej czasu na przeszukanie kolejnych ksiąg, ale Jon mówi mu o podróży do Starego Miasta z Goździk i maesterem Aemonem. Tarly protestuje, wspominając słowa swojego ojca. Słyszy w odpowiedzi, że ma ukryć swój strach i wykuć łańcuch w Cytadeli. Później Jon zamienia kilka słów ze strażnikami i zastanawia się nad posłanym na południe przez Stannisa rycerzami. Nazajutrz, godzinę przed świtem Edd budzi go z niespokojnych snów. Przy cmentarzu czekają dwa wozy i zwiadowcy Czarnego Jacka. Aemon mówi Jonowi o książce, którą zostawił w swojej komnacie i poleca, by przeczytał zaznaczony fragment. Goździk przestrzega go przed nadaniem dziecku dzikich imienia zanim skończy drugi rok życia. Po pożegnaniu Snow rozmawia z Gignatem w zbrojowni. Mianuje go dowódcą garnizonu w Icemarku. Później zjawia się Slynth, który ma objąć dowodzenie nad Szarą Wartą. Lord Janos odmawia wyjazdu do opuszczonych ruin, nazywa Jona bękartem i wychodzi. Następnego dnia lord Snow ponownie zwraca się do Slyntha z rozkazem, a gdy słyszy odpowiedź, rozkazuje go powiesić. Żelazny Emmett i Edd Cierpiętnik wywlekają syna rzeźnika na zewnątrz. Janos protestuje, przeklina i złorzeczy. Jon decyduje się ściąć mu głowę Długim Pazurem.

Tyrion III [8]

Ghoyan Drohe

Krasnal budzi się podczas postoju lektyki. Na zewnątrz magister Ilyrio rozmawia z dwoma jeźdźcami: Półmaesterem i Kaczką. Mężczyźni są zdziwieni przyłączeniem do ich kompanii karła. Mopatis przedstawia go jako Yollo, a Tyrion nazywa siebie Hugorem Hill. Półmaester testuje jego wiedzę o smokach. Magister żałuje, że nie może im towarzyszyć do ruin rhoynarskiego miasta, ale Gryf obawia się khalasarów nad Jeziorem Sztyletów i nie chce opóźniać wypłynięcia i dać się złapać podczas rejsu do Volantis. Ser Rolly przeładowuje skrzynie z lektyki na trzy juczne konie. Ilyrio pyta o postępy chłopca i słyszy w odpowiedzi, że pokonał Kaczkę wrzucając go do koryta dla koni. Tyrion zostaje wsadzony na wierzchowca Duckfielda i ruszają w stronę Małej Rhoyne. W czasie drogi rozmawiają o piratach, młodości Kaczki i Lomasie Obieżyświecie. Lannister wspomina swoją młodość i marzenia o podróży po Essos, którym jego ojciec położył kres na kilka dni przed wejściem syna w dorosłość. W nadrzecznych ruin na wędrowców czeka barka, z dachu której są witani okrzykami przez niebieskowłosego młodzieńca. Towarzyszy mu dwoje Rhoynarów, septa i Gryf. Najemnik ucisza okrzyki i każe zaprowadzić karła do kajuty. Czyta list od Ilyria i pyta Tyriona o zamordowanie Tywina Lannistera oraz Joffreya. Mężczyzna, który zaprzecza, że jest rycerzem oraz lordem, ostrzega Krasnala. Nie ufa Lannisterowi i podejrzewa podstęp, dlatego posuwa się do gróźb.

Davos I [9]

Słodka Siostra

Flota Salladhora Saana znacznie ucierpiała podczas rejsu ze Wschodniej Strażnicy. Wściekły lyseński pirat postanawia porzucić sprawę Stannisa i pożeglować na Stopnie i Lys. Nieopodal Trzech Sióstr zostawia Davosa w otwartej łodzi. Były przemytnik zostaje pochwycony w „Brzuchu Wieloryba” i zaprowadzony przed oblicze Godrica Borella, lorda Słodkiej Siostry. Borell zajada siostrzany gulasz i pyta namiestnika, co go sprowadza do portu oraz co się stało z lyseńskimi statkami. Informuje Davosa o śmierci Tywina Lannistera, sytuacji w stolicy. Wyman Manderly postanowił zawrzeć sojusz z Freyami. Godric opowiada o wizycie potomków lorda Waldera w jego zamku. Seaworth jest załamany wieściami o porozumieniu Białego Portu z Bliźniakami i Królewską Przystanią. Borell częstuje namiestnika siostrzanym gulaszem i rozważa sytuację. Mówi, że nie darzy ludzi z północy miłością i wspomina historię wizyty Neda Starka u zarania buntu Roberta Baratheona. Davos rozumie, że lord Godric nie chce znaleźć się po przegranej stronie i wsadzi go na statek płynący do Białego Portu, ale pod pewnymi warunkami. 

Jon III [10]

Czarny Zamek

Przy palisadzie z dzikimi wykopano dół na ogień i zbudowane klatkę, w której Melisandre spali króla za Murem. Jon obserwuje stojących na podwyższeniu króla i czarodziejkę oraz Val. Kapłanka wrzuca do ognia Róg Joramuna, wywołując jęk zawodu wśród pojmanych jeńców. Mance Rayder zostaje zamknięty w klatce. Przeklina i złorzeczy na kłamstwa oraz czary, zarzeka się, że nie jest królem. Gdy ogarniają go płomienie, lord Snow wydaje rozkaz i jego najlepsi łucznicy przeszywają strzałami Raydera. Stannis nie jest z tego zadowolony. Dwustu czarnych braci przygląda się, jak Melisandre wzywa wolnych ludzi, by dokonali wyboru. Król wyciąga Światłonoścę i prezentuje świecący miecz. Z palisady wychodzą dzicy, część ucieka do nawiedzanego lasu, ale większość podchodzi do dołu z ogniem. Ludzie królowej rozdają im gałązki i liście czardrzewa, które zostają ciśnięte w płomienie. Zostaje otwarta brama w Murze. Dowódcy wolnych ludzi klękają przed Stannisem. Jon określa to przedstawienie komediancką farsą, która trwa zbyt długo. Bowen Marsh zwraca uwagę na plotki wśród czarnych braci i plan osiedlenia dzikich w Darze. Lord dowódca ucisza dyskusję. Robi się coraz zimniej. Garstka wolnych ludzi i czterech olbrzymów odchodzą do nawiedzanego lasu wypuszczeni wolno przez króla. Jon wydaje rozkaz porąbania i spalenia palisady, po czym udaje się do sali jadalnej. Pyp, Ropucha i inni naśmiewają się z modlitw Melisandre. Jon nakazuje im zaprzestać i idzie do Clydasa, z którym pije grzane wino. Rozmawiają o książce od maestera Aemona i mieczu Stannisa, który jest zimny. Przed snem lord Snow pisze listy do dowódcy Wieży Cieni i Wschodniej Strażnicy, rozdziela ludzi, których wyśle jako uzupełnienie garnizonów. 

Dany II [11]

Meereen

Irri budzi Daenerys w środku nocy, przerywając jej senne marzenie o życiu z Daariem. Tej nocy Synowie Harpii zamordowali 6 Nieskalanych i 3 wyzwoleńców. Zginął brat Missandei i królowa słyszy płacz małej skryby. Wydaje rozkazy Skahazowi i Reznakowi. Nieskalani mają wycofać się z ulic miasta i od tej pory pilnować tylko Wielkiej Piramidy. W Meereen ma zostać powołana nowa gwardia, która zostanie opłacona z podatku od krwi. Ponadto szlachcice z każdej piramidy mają przysłać dwoje zakładników: chłopca i dziewczynkę. Dzieci będą podczaszymi i paziami. Dany wraca do komnaty i tuli Missandei do snu. Gdy dziewczynka zasypia, królowa wymyka się na taras. Wchodzi do basenu i słyszy szelest. Pojawia się kobieta w lakierowanej drewnianej masce. Quaithe ostrzega Daenerys przed białą klaczą, krakenem i czarnym płomieniem, lwem i gryfem, synem słońca i smokiem komediantów. Mówi, że szklane świece płoną. Królowa powinna pamiętać o Nieśmiertelnych z Qarthu. Kobieta wskazuje jej drogę i nakazuje strzec się perfumowanego seneszala. Znika, gdy do ogrodu wchodzi Missandei. Podczas audiencji Dany zerka podejrzliwie na Reznaka i Skahaza. Na hebanowej ławie znajduje poduszki od ser Barristana. Przyjmuje  wojowników z aren, których przyprowadził Hizdahr zo Loraq. Po ich wysłuchaniu Dany idzie do swojej komnaty, gdzie prosi Selmyego o opowieść. Stary rycerz wspomina swoją ucieczkę z Królewskiej Przystani i śmierć Eddarda Starka. Królowa domaga się, by zaprowadził ją do smoków, które zostały uwięzione w lochach Wielkiej Piramidy. Viserion i Rhaegal przebywają w ciemności, która śmierdzi siarką i spalenizną. Daenerys zauważa, że smoki urosły. Jej dzieci próbują się do niej dostać, ale uniemożliwiają im to ogromne łańcuchy. Drogona próbowano schwytać kilkakrotnie, gdy wylegiwał się na szczycie piramidy, ale za każdym razem zdołał uciec i poparzyć wielu ludzi, a na koniec odleciał w stronę Morza Dothraków. 

Fetor I [12]

Dreadfort

W lochach zamku Theon poluje na szczura. Odkąd został pojmany przez Ramsaya, był poddawany torturom, w wyniku których stracił palce u rąk i nóg, a także płaty skóry z całego ciała. Po próbie ucieczki z Kellą był łamany kołem, obdzierany ze skóry i biczowany. Nie dojada, nie myje się i przebywa w najgłębszej ciemności, jedzony przez szczury. Udaje mu się złapać jedno ze zwierząt i gdy wgryza się w jego brzuch, słyszy kroki. Do lochów schodzą Walderowie, którzy zatrzymują się przed celą Fetora. Okaleczony więzień nie może znieść światła pochodni, kuli się i nie chce wstać. Freyowie ledwie rozpoznają w nim Greyjoya. Z trudem prowadzą do wielkiej komnaty Dreadfort, gdzie Bękart Boltona podejmuje kolacją Hothera Umbera oraz Arnolfa Karstarka. Fetor mija posilających się żołnierzy i ulubieńców Ramasya i podchodzi do podwyższenia. Goście przyglądają mu się uważnie i rozpoznają podopiecznego Starków, który wiecznie się uśmiechał. Ramsay oznajmia, że pan ojciec wiezie na północ Aryę Stark. Syn Boltona ma się z nią ożenić, przez co umocni władzę nowego namiestnika północy. Bękart pyta Fetora, czy pojedzie z nim na ślub. Słysząc odpowiedź wydaje rozkaz umycia i podania posiłku dla okaleczonego więźnia. Dodaje, że ma dla niego zadanie. Wspólnie przywiozą do domu dziewiczą narzeczoną Ramsaya.

Bran II [13]

jaskinia Bloodravena

Od kilku dni wędrują pieszo. Łoś padł po raz trzeci i ostatni, Zimnoręki poderżnął mu gardło, a mięso zwierzęcia podzielił na kotlety. Początkowo Bran odmawiał ich zjedzenia, ale w końcu głód wziął górę nad postanowieniem. Zbliżają się do wzniesienia, na szczycie którego jest szczelina stanowiąca wejście do jaskini. Kruki ostrzegają zwiadowcę przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Robi się coraz zimniej i zapada zmrok. Zimnoręki pogania dzieci i zmusza Hodora, by podjął wspinaczkę. Pagórek pokrywa spora warstwa śniegu, łapy Laty zapadają się głęboko. Meera wlecze coraz słabszego Jojena. W szczelinie Bran zauważa ogień. Hodor zostaje obalony na ziemię. Przygnieciony Bran przygryza sobie język. Upiory otaczają stajennego i Zimnorękiego. Wilkor włącza się do walki z potworami. Bran wchodzi w ciało Hodora i walczy przy pomocy miecza. Obala zombie i podnosi nieprzytomnego Jojena. Zimnoręki i Lato starają się rozszarpać upiory, które zagrażają Branowi. Meera atakuje je trójzębem. Stark zauważa, że potwory płoną. Przy wejściu widzi dziewczynkę podobną do Aryi, nagle spada na niego śnieg. Budzi się we wnętrzu jaskini, w której płonie ognisko. Zimnoręki nie może wejść do środka. Lato obwąchuje pomieszczenie, a dziecko lasu oznajmia wędrowcom, że muszą ruszyć w głąb jaskini. W sklepieniu widać korzenie olbrzymich czardrzew. Docierają do wylotu i kamiennego mostu nad przepaścią, w dole której płynie podziemna rzeka. Pomiędzy gałęziami na tronie z czardrewna siedzi czarny lord. Jego ciało przerastają gałęzie białego drzewa. Bloodraven oznajmia Branowi, że obserwował go od chwili narodzin. Nie może uzdrowić nóg chłopca, ale nauczy go latać.

Tyrion IV [14]

Ny Sar

Tyrion budzi się przed świtem, obolały od twardego posłania na dachu barki. Stara się przypomnieć sobie sen i rozmasowuje łydki. Schodzi na pokład rufowy, gdzie Gryf czuwa przy piecyku koksowym. Najemnik czeka na pierwsze promienie słońca i zostawia łódź w rękach Tyriona. Wkrótce na pokładzie zjawia się septa Lemore. Kobieta flirtuje z karłem, zrzuca szaty i kąpie się w rzece. Pyta, czy zauważył wszechobecne żółwie, ale karzeł wpatruje się głównie w nagą septę. Ysilla i Yandry szykują łódź do wyruszenia w rejs. Kobieta smaży placki z boczkiem, a jej mąż unosi kotwicę. Zapach boczku wywabia z ładowni Kaczkę, a później Młodego Gryfa. Po śniadaniu chłopak i jego nauczyciel walką stępionymi mieczami. Młodszemu z nich udaje się zepchnąć przeciwnika do rzeki. Kaczka wrzuca do wody Krasnala. Lemore naucza młodzieńca tajemnic Wiary, a w tym czasie Tyrion spisuje wszystko, co wie o smokach. Gdy stara się przypomnieć sobie poglądy maesterów na rozmnażanie smoków, na pokładzie zjawia się Haldon. Przekomarzają się przez chwilę. Karzeł dołącza do lekcji Młodego Gryfa. Wspólnie starają się przyswoić słownictwo z volańteńskiego i ghiscarskiego, a później Tyrion wyjaśnia młodzieńcowi podstawy geometrii. Po lekcjach historii Krasnal gra z Półmaesterem w cyvasse. Prowokuje go do zakładu, którego stawką są tajemnice. Lannister wygrywa po trzech godzinach. O zachodzie słońca „Nieśmiała Panna” mija ruiny pałacu Nymerii w Ny Sar. W tym miejscu Rhoyne rozszerza się, łącząc się z jednym z dopływów. Z wody wyłania ogromny żółw, który ryczy i trąca łódź. Ysilla płacze i nazywa go Starcem z Rzeki, który pobłogosławił załogę.

Davos II [15]

Biały Port

Davos na pokładzie „Wesołej Akuszerki” wpływa do portu. Wspomina swój pierwszy pobyt w mieście i ogląda fortyfikacje zatoki, które zostały wzmocnione od jego ostatniej wizyty w mieście. Były przemytnik zawsze darzył Biały Port sympatią. Jest tu o wiele cieplej niż we Wschodniej Strażnicy. Nigdzie nie widać chorągwi Starków ani Lannisterów, jednak w porcie na kotwicy stoi „Lwia Gwiazda”, którą przypłynęli Freyowie. Nadzieje Davosa maleją. Schodzi na ląd, mija nabrzeże i targ rybny. Po przejściu przez Foczą Bramę zatrzymuje się przy fontannie Starca Rybiej Stopy i rozmawia z człowiekiem sprzedającym jabłka przy kolumnadzie handlowej. W Starej Mennicy przebywa pełno uchodźców znad Białego Noża i z ziem Hornwoodów. Lord Wyman uzbraja wszystkich zdolnych do walki mężczyzn. Minóg jest słabego zdrowia i martwi się o życie syna, który pozostaje zakładnikiem Lannisterów w Harrenhal. Chodzą plotki o małżeństwie wnuczki lorda Manderlyego z jednym z Freyów. Niepocieszony Davos schodzi do speluny „Pod Leniwym Węgorzem”, gdzie zamawia wino i siada w półmroku. Wysłuchuje plotek marynarzy i portowych kurew. Zebrani dyskutują o sytuacji w Westeros i Essos. Nikt nie wspomina o królu Stannisie i zagrożeniach, które spędzają sen z powiek braci z Nocnej Straży. Tywin Lannister nie żyje, podobnie jak Lysa Arryn i Balon Greyjoy. Boltonowie próbują zdobyć Fosę Cailin, a na wschodzie wybuchło powstanie niewolników. Myr, Lys i Tyrosh wdały się w kolejną wojnę, a siostra Żebraczego Króla podobno wykluła smoki. Davos obiecuje sobie, że pewnego dnia zabierze ocalałych synów w rejs na drugi koniec świata, by mogli zobaczyć wszystkie cuda wschodu. Opuszcza spelunę i kieruje się ku Zamkowym Schodom. Jako namiestnik króla Stannisa musi zrobić wszystko, by pozyskać Biały Port. Gdy z zamkowej furty wychodzi strażnik, Seaworth prezentuje mu wstęgę z królewskimi pieczęciami i żąda posłuchania u Wymana Manderlyego.

Dany III [16]

Meereen

Daenerys wyprawia ucztę na cześć Xaro Xhoan Daxosa, który przypłynął z Qarthu wraz z trzynastoma galerami. Oglądają występ nagich tancerzy, który spełniają akt miłosny w rytm muzyki. Dany myśli o Daario Naharisie. Po zakończonym przedstawieniu magnat handlowy pyta o problemy z Synami Harpii, walki pomiędzy Astaporem a Yunkai i handel niewolnikami. Królowa miała nadzieję, że zechce kupić ich sól, kiepskiej jakości wina i cynę, ale Xaro odmawia. Jest zainteresowany żywym towarem i stara się wytłumaczyć jej, że świat bez niewolnictwa nie jest możliwy. Prosi o rozmowę na osobności. Dany prowadzi go na taras otaczający jej prywatne komnaty. Xaro mówi o niebezpieczeństwach grożących smoczej królowej w mieście Wielkich Panów, czarnoksiężnikach o sinych wargach, którzy wyruszyli w rejs do Pentos i nieobecności smoków. Trzynastu uważa je za niebezpieczne bestie i zagrożenie, które trzeba wyeliminować. Xaro oferuje jej 13 statków, by niezwłocznie opuściła Zatokę Niewolniczą i popłynęła do Westeros. Daje królowej czas do namysłu. Dany rozmawia z ser Barristanem o inspekcji galer. Nazajutrz przyjmuje błagalników i słyszy od posła z Astaporu o ciężkiej sytuacji walczących z Yunkai. Lord Ghael błaga o interwencję. Gdy słyszy rozmowę, spluwa na królową. Silny Belwas powala mężczyznę, a Daenerys ofiarowuje mu łaskę i nakazuje go wyprowadzić. Później zwołuje zebranie rady i wysłuchuje admirała Groelo. Renzak, Golony Łeb, kapitanowie kompanii wyzwoleńców, Szary Robak i ser Barristan dyskutują o powrocie królowej do Westeros. Mieszkańcy Meereen obawiają się, że po opuszczeniu przez nią miasta wierni poddani zostaną obróceni w niewolników albo zamordowani. Daenerys postanawia odłożyć powrót do domu i zostać z wyzwoleńcami, by nie spotkał ich los Astaporczyków. Informuje Xara o swej decyzji, a wówczas kupiec grozi jej śmiercią i wojną. Trzynaście galer blokuje zatokę, a poseł ze statków przynosi zakrwawioną rękawicę.

Jon IV [17]

Czarny Zamek

Edd Cierpiętnik prowadzi lorda dowódcę robaczymi korytarzami do magazynów. Bowen Marsh z Willem Struganym Patykiem i zarządcami dokonuje kontroli zapasów jedzenia. Przechodzą do lodowych cel pod Murem, gdzie wiszą tusze mięsa. Bowen oznajmia, że zapasy kurczą się w znaczącym tempie, w związku z czym powinni przejść na racje zimowe. Jon zgadza się z tym pomysłem, jednocześnie zaznaczając, że nie mogą dopuścić do tego, by ludzie Stannisa i dzicy głodowali. Pod zbrojownią czeka królewski giermek, Devan Seaworth, który przekazuje wezwanie od Stannisa. Jon idzie do Wieży Królewskiej, gdzie zgromadzili się rycerze i Melisandre. Baratheon pyta o Morsa Wronojada, który jest gotów przyłączyć się do kampanii przeciwko Boltonom. Król przekazuje Grzechoczącą Koszulę pod rozkazy lorda dowódcy. Melisandre wprawiła w kajdany dzikiego magiczny rubin i związała go ze sobą zaklęciami, które uniemożliwiają mu zdradę. Stannis planuje atak na Dreadfort – Ramsay Snow wyruszył na Fosę Cailin, by otworzyć swojemu ojcu drogę na północ. Jon odradza atak na siedzibę Boltonów. Wyjaśnia, że zamek ma silne umocnienia, a żaden zastęp nie zbliży się niepostrzeżenie z powodu wież sygnałowych rozlokowanych w okolicy. Król odsyła swoich ludzi z pomieszczenia i rozmawia z lordem dowódcą w obecności Melisandre. Jon proponuje układ - Stannis da mu tysiąc dzikich, a wówczas Snow wskaże mu, gdzie będzie mógł znaleźć wojowników do swojej armii. Król podejrzewa podstęp, ale zgadza się. Jon mówi mu o górskich klanach i doradza atak na Deepwood Motte pozostające w rękach żelaznych ludzi. Ostrzega Melisandre, by nie obrażała bogów ludzi północy. Kapłanka odpowiada, że zostaje na Murze, gdzie jest jej miejsce.

Tyrion V [18]

Chroyane

Załoga „Nieśmiałej Panny” uzbrojona w tyczki i pochodnie zbliża się do Festiwalowego Miasta Rhoynarów. Otacza ich gęsta, lepka i zimna mgła, która według Ysilli ma magiczne pochodzenie. Płyną ze złożonym żaglem, poddając się nurtowi rzeki. Dyskutują o Zaowalonym Lordzie i klątwie Garina, którą rzucił na Volanteńczyków i Valyrian. Gryf nakazuje im się uciszyć. „Nieśmiała Panna” okrzykuje się z „Zimorodkiem”, później przepływa obok Pałacu Miłości. Gdy zbliżają się do Mostu Marzenia, Gryf odsyła syna pod pokład z septą Lemore. Chłopak protestuje, a Tyrion mówi mu, że powinien zejść na dół, gdyż ma ogromną wartość. Kamienni ludzie zgromadzeni na moście nie zwracają uwagi na przepływającą dołem łódź. Zostawiają most za sobą i wówczas Młody Gryf pyta Krasnala o jego słowa. Lannister przyznaje się do swojej tożsamości i przygląda twarzy chłopca. Mówi o jego nauczycielach i opiekunie, który naprawdę jest Jonem Conningtonem. Stwierdza, że Ilyrio i Varys uknuli intrygę, która ma na celu posadzenie na Żelaznym Tronie cudem ocalonego Aegona Targaryena, syna Rhaegara i Elii. Gryf ponownie nakazuje im się uciszyć, gdyż po raz drugi dopływają – co wydaje się niemożliwe – do Mostu Marzenia. Na barkę zeskakuje trzech kamiennych ludzi. Kaczka i Gryf pokonują dwóch z nich, a trzeci zbliża się do księcia. Tyrion obala chłopaka na pokład i przy pomocy pochodni odpędza kamiennego człowieka. Padając do wody wciąga on ze sobą karła. Zarażony szarą łuszycą Letniak zaciska skamieniałe ręce na twarzy Tyriona i wciąga go w lodowate odmęty rzeki. 

Davos III [19]

Biały Port

Ponad dwa tygodnie Davos pozostaje jeńcem zamkniętym w komnacie Nowego Zamku. Z okien obserwuje port i miasto, ale sam nie może opuszczać pomieszczenia. Pewnego dnia ser Marlon Manderly wraz z domową strażą prowadzi byłego przemytnika do Dworu Trytona. Głowna komnata wypełniona jest domownikami, rycerzami, gośćmi i rodziną Wymana Manderlyego. Davos zauważa Freyów, maestera oraz kobiety siedzące przy Minogu. Sam lord sprawia wrażenie ciężko chorego. Namiestnik stara się pozyskać pana Białego Portu dla sprawy Stannisa Baratheona, ale potomkowie lorda Przeprawy i żona ser Wylisa nie ułatwiają mu tego zadania. Freyowie otwarcie grożą śmiercią cebulowemu rycerzowi. Wyman i Marlon wypytują Davosa, co oferuje im jego król, maester i lady Leona nie kryją pogardy, a starsza wnuczka przeprasza za zachowanie młodszej, która miała czelność przypomnieć dziadkowi o przysiędze złożonej tysiąc lat wcześniej rodowi Starków. Wylla otwarcie mówi o kłamstwach i zdradach, lord Wyman grozi jej milczącymi siostrami, a matka wyprowadza z sali. Manderly oznajmia, że Davos Seaworth przybył do miasta jako przemytnik, a nie poseł, w związku z tym zostanie ścięty w Wilczym Barłogu.

Fetor II [20]

Fosa Cailin

Wykąpany i ciepło ubrany Fetor dostaje chorągiew pokoju i zagłodzoną chabetę. Wyjeżdża z obozu pełnego zbrojnych Ryswellów, z Barrowtown i z Dreadfort. Bękart Boltona obiecuje Theonowi, że zostanie psem i będzie codziennie jadł mięso, jeśli zmusi żelaznych ludzi do opuszczenia ruin Pierwszych Ludzi. Fetor ogląda trupy rozwleczone na grobli wiodącej przez Przesmyk. Jest wilgotno i parno. Gdy strażnik otwiera drzwi wartowni, jeden z błotnych diabłów przestrzeliwuje chorągiew pokoju. Przerażony Fetor spada z konia. Na czworakach wdrapuje się na stopnie i zostaje wciągnięty do środka. Żelaźni ludzie pozostawieni przez Victariona Greyjoya chorują przez zakażoną wodę i rany zadane zatrutymi strzałami ludzi z Przesmyku. Trupy wypełniają piwnice i dziedziniec. Fetor stara się zachowywać jak książę Żelaznych Wysp. Żąda, by zaprowadzono go do dowódcy garnizonu. Widząc umierającego Ralfa Kenninga, podrzyna mu gardło. W komnacie z kamiennym stołem dwa tuziny ludzi pije ale. Theon przedstawia im warunki kapitulacji i pokazuje list od Ramsaya Boltona. Dagon Codd sprzeciwia się poddaniu Fosy i wówczas ginie z ręki jednego z kompanów. Fetor nakazuje zebranym złożyć broń i przygotować się do wymarszu. Własnoręcznie ściąga chorągiew ze złotym krakenem Greyjoyów. Prowadzi żelaznych ludzi do obozu Bękarta, obiecując im ucztę. Ramsay nakazuje swoim chłopakom zająć się rannymi. Nagradza Fetora bukłakiem wina, obrożą dla psa i połówką kurczaka. Sługa będzie odtąd spał z psami, a nie w lochu. Ciała 63 żelaznych ludzi zostają nabite na pale wzdłuż grobli. Po trzech dniach zastęp Roose’a Boltona mija ruiny Fosy Cailin. Oddziały Freyów prowadzą ser Hosteen i Aenys. Przebrany w zbroję lorda Dreadfort mężczyzna wjeżdża do obozu, wywołując konsternację Bękarta. Z zamkniętego wozu wyłania się lord Roose. Przedstawia synowi macochę i narzeczoną. Fetor zauważa, że dziewczyna ma brązowe oczy i w rzeczywistości nie jest Aryą Stark, a Jeyne Poole, córką zarządcy z Winterfell.

Jon V [21]

Mole’s Town

Lord dowódca pół nocy spędził szukając ksiąg w podziemiach Czarnego Zamku, a później zasnął przy stole. Budzi się rankiem i spogląda na nietkniętą kolację. Od wyjazdu króla Stannisa okolicę wypełnia cisza. Przerywają ją tylko odgłosy z dziedzińca, gdzie Żelazny Emmett szkoli rekrutów. Jon odmówił zajęcia Wieży Królewskiej. Opuszcza zbrojownię i udaje się do stajni. Bowen Marsh przygotowuje wozy z zapasami dla dzikich mieszkających w Mole’s Town. Zarządca uważa pomysł  lorda Snow za szaleństwo – przyjmowanie wolnych ludzi ich w szeregi obrońców Muru przeczy dotychczasowej filozofii działania Nocnej Straży, podobnie jak ich żywienie. Jon ucina dyskusję i kolumna wozów opuszcza Czarny Zamek. Edd zauważa, że dzicy wyryli w drzewach twarze starych bogów. Na jednym z nich siedzi kruk Mormonta. Jon przywołuje go i rozmyśla o ostrzeżeniu, które usłyszał od Val. Wjeżdżają do osady, dzicy wyłaniają się z podziemnych tuneli i ustawiają w kolejkę. Jon obserwuje incydenty podczas wydawania żywności. Przemawia do wolnych ludzi, by dokonali wyboru – wojownicy, starcy, kalecy, dzieci powyżej 12. roku życia i włóczniczki mogą służyć na Murze i pomagać Nocnej Straży w walce z Innymi oraz z upiorami. W zamian otrzymają odzienie, jedzenie i szkolenie. Służba nie jest dożywotnia i nie muszą nosić czarnego ubrania. Sześćdziesiąt trzy osoby przyjmuje propozycję, ale nie nowy magnar Thennu. Kolumna wozów wraca w stronę Czarnego Zamku. Bowen Marsh podjeżdża do lorda dowódcy i zgłasza obawy co do przyjmowania kobiet do garnizonu. Jon stara się uspokoić lorda zarządcę.

Tyrion VI [22]

Sellhorys

Tyrionowi śni się pan ojciec i Zaowalony Lord w jednej osobie. Budzi się z koszmaru na pokładzie „Nieśmiałej Panny”. Pyta Haldona, czemu śmierci octem. Półmaester wyjaśnia, że Lemore zastosowała tą kurację po tym, jak Gryf wyciągnął go z rzeki. Książę zabronił wrzucenia Krasnala z powrotem do wody. Haldon rzuca Tyrionowi sztylet i nakazuje ukłuć się w każdy palec do krwi. Brak bólu i pojawienie się plam będzie świadczyło o zakażeniu szarą łuszczycą. Kaczka gotuje rosół dla Lannistera. Barka cumuje na wschodnim brzegu Rhoyne. Yandry i Ysilla udali się po zaopatrzenie do Sellhorys. Lemore prowadzi księcia na pokład. Chłopak jest naburmuszony, a septa cieszy się, że Tyrion odzyskał przytomność. Kobieta przebrana jest za córkę kupca. Tłumaczy Aegonowi, że w pobliżu pełno jest Dothraków i może mu grozić niebezpieczeństwo, dlatego został na pokładzie. Tyrion rozgrywa z księciem partyjkę cyvasse. Rozmawiają o Daenerys i sposobach na zdobycie jej ręki i poparcia. Karzeł opowiada o sytuacji w Westeros i rządach Cersei. Doradza żeglugę na zachód, a nie do Zatoki Niewolniczej. Gdy Aegon wyląduje w Dorne i zwoła chorągwie, wielu lordów i prostaczków napłynie pod nie, ponieważ na tronie zasiada chłopiec, a rządy jego matki doprowadzą królestwo do upadku. Yandry i Ysilla wracają z zapasami. Kobieta na widok Tyriona wykonuje znak odpędzający zło i zakazuje mu dotykać jedzenia. Przekazują Gryfowi informacje o sytuacji w Volantis i Meereen. Daenerys nie wyruszyła z Zatoki, a przeciw niej Yunkai gromadzi najemników i sojuszników. Półmaester i karzeł zostają wysłani do miasta, by potwierdzić plotki zasłyszane na targu rybnym. Czerwony kapłan wygłasza kazanie zebranym na placu niewolnikom. Tyrion gra z urzędnikiem celnym w cyvasse w jednej z gospód. Po przegranej Haldon pozwala mu na wizytę w burdelu. Pijany karzeł zostaje porwany przez Joraha Mormonta. 

Dany IV [23]

Meereen

Zielona Gracja przybywa do Wielkiej Piramidy w towarzystwie dwunastu Białych Gracji. Daenerys poleca Missandei zapewnić im rozrywkę, a sama spożywa z Galazzą kolację. Rozmawiają o trudnej sytuacji w Meereen, kolejnych mordach i żądaniach Golonego Łba. Skahaz uważa, że powinno się zgładzić zakładników w imię zasady – krew za krew. Zielona Gracja cieszy się, że królowa nie zabiła żadnego z dzieci należących do najznamienitszych szlacheckich rodzin. Starsza z kobiet mówi o sposobie na załagodzenie sytuacji w mieście – Daenerys powinna wziąć za męża kogoś ze starej ghiscarskiej krwi. Najlepiej Hizdahra zo Loraqa, który czeka na dole na wezwanie. Królowa tłumi gniew i po skończonej kolacji posyła po niego. Częstuje Hizdahra winem i pyta, dlaczego miałby zostać królem. W odpowiedzi słyszy, że znajomości i wpływy pozwolą mu na załagodzenie konfliktu z Yunkai. Daenerys nie czuje pożadania po pocałunku, którym obdarzył ją Loraq. Zdaje sobie sprawę, że to Daario pragnie. Żąda, by Hizdahr zapewnił pokój jej miastu przez 90 dni i nocy, a po upływie tego czasu zostanie jego żoną. Później Dany i ser Barristan dyskutują o małżeństwie Rhaegara i Elii oraz Aerysa i Rhaelli. Rycerz informuje ją o powrocie Daario Naharisa. Królowa przebiera się i przyjmuje kapitana w ogrodzie. Lhazareńczycy zgodzili się handlować z Meereen. Daario po wysłuchaniu relacji o sytuacji  na ulicach doradza zabicie Wielkich Panów, co położy kres morderstwom Dany uświadamia sobie, jak bardzo krwiożerczym mężczyzną jest kapitan Wron Burzy. Rozkazuje ser Barristanowi odesłać kompanię z miasta i osobiście przyjmować meldunki Naharisa. 

Zaginiony Lord [24]

Volon Therys

Jon Connington czeka wraz z Lemore na powrót Haldona. Zastanawia się, czemu Półmaester się spóźnia i czy można mu ufać po tym, jak Tyrion Lannister zniknął z burdelu w Sellhorys. Gryf rozmawia z septą o ujawnieniu tożsamości Aegona. Kobieta uważa, że może to sprowadzić na księcia morderców i inne zagrożenia. Jon poleca jej przygotować chłopca do wyjazdu. Półmaester przyprowadza trzy konie średniej kondycji. Odkąd w okolicy pojawili się Dothrakowie, cena wierzchowców skoczyła w górę. We trzech z księciem ubranym w barwy Targaryenów wyruszają do obozowiska Złotej Kompanii leżącego trzy mile od miasta. Lord Connington rozmyśla o Mylesie Toyne, planach Varysa i Ilyria. Wartownicy przy wejściu do obozu posyłają po sierżanta. Oczekujący kontemplują złote czaszki na tyczkach. Franklyn Flower wita się z Gryfem i prowadzi mężczyzn do namiotu dowódcy kompanii. Wewnątrz zgromadzili się kapitanowie Złotej Kompanii, którym przewodzi Harry Strickland. Jon przedstawia Młodego Gryfa jako Aegona VI Targaryena, ale zebrani nie wydają się być zaskoczeni. Bezdomny Harry tłumaczy, że musiał poinformować ich o układzie z magistrem Mopatisem, gdyż byli zaniepokojeni odrzucaniem intratnych kontraktów z Wolnymi Miastami. Wywiązuje się dyskusja o sytuacji w Zatoce Niewolniczej, planach grubasa, braku transportu na wschód z Volatnis i niechęci do pieszej wędrówki szlakiem demonów. Książę Aegon zabiera głos i proponuje wyruszenie na zachód. Podbój Siedmiu Królestw wydaje się właściwym przedsięwzięciem w sytuacji, gdy na Żelaznym Tronie zasiada chłopiec, a rządy w jego imieniu sprawuje matka. Kapitanowie wyrażają zgodę i składają miecze u stóp Targaryena, przysięgając mu wierność. Gryf posyła Haldona na „Nieśmiałą Pannę” po Kaczkę i Lemore. Aegon i Franklyn Flowers udają się na obchód obozu. Jon zaszywa się w przydzielonym przez Harry’ego namiocie i ściąga wierzchnie ubranie oraz rękawice. Na prawej dłoni pojawiają się ślady szarej łuszczycy. Jon myśli nad tym, że powinno wystarczyć mu czasu, by ujrzeć Gniazdo Gryfów i posadzić na tronie syna Rhaegara.

Plewy na wietrze [25]

Astapor – Yunkai

Kompanie najemników pod wodzą Yunkai’i wzięły udział w rzezi w Astaporze. Nowi Nieskalani byli prowadzeni do boju przez Cleona Wielkiego, którego wyciągnięto z grobu i zakuto w miedzianą zbroję. Gdy Caggo z Plew na Wietrze przeciął valyriańskim arakhem króla rzeźnika, z ciała posypały się cmentarne robaki. Quentyn udaje giermka Kolosa. W kompanii nosi przezwisko Żaba. Razem z Gerrisem przysłuchują się plotkom o Daenerys Targaryen i coraz bardziej obawia się spotkania ze smoczą królową. Armia Wielkich Panów dowodzona przez generała Yurkhaza składa się z różnorodnych oddziałów niewolników szkolonych przez wielmożów. Żołnierze kompanii nadają im własne nazwy: Żółty Wieloryb, Dziewczyna Generał, Gołąbek, Tłusty Policzek itp. Yunkai’i poruszają się bardzo powoli. Dornijczycy chcą zdezerterować, gdy tylko nadarzy się okazja. Nie mogą walczyć przeciwko Daenerys, której rękę ma nadzieję zdobyć Quentyn. Książę obawia się, że Kolos nie będzie chciał opuścić kompanii, gdyż zżył się z niektórymi jej członkami. Kilka dni po wyruszeniu z Astaporu Obdarty Książę wzywa do siebie ludzi z Westeros. Yurkhaz nakazuje rozpędzić Astaporczyków, którzy opuścili spalone miasto. Wielu choruje na dyzenterię. Kompanie mają podzielić się na grupy i zagonić niedobitki z powrotem bądź w kierunku Meereen. Obdarty Książę rozkazuje ludziom z Westeros przyłączyć się do Drugich Synów bądź Wron Burzy patrolujących wzgórza pomiędzy Yunkai a Meereen. Ten manewr ma na celu wybadanie sytuacji – kompania nie może znaleźć się po przegranej stronie konfliktu, gdyż wówczas stracą okazję na zdobycie łupów. 

Zbiegła żona [26]

Deepwood Motte

Do grodu Gloverów przylatuje kruk z Barrowtown. Ramsay Bolton informuje, że zdobyto Fosę Cailin, a list napisany jest krwią żelaznych ludzi. Bekart pisze o swoim ślubie z Aryą Stark, który ma się wkrótce odbyć. Przesyła kawałek skóry księcia Theona. Asha mówi maesterowi, że nie będzie odpowiedzi i pozwala mu podzielić się wiadomościami z lady Glover. Kobieta całe dnie spędza w bożym gaju, modląc się o odzyskanie dzieci, które zostały na Harlaw. W sypialni Galbarta Glovera Asha i Qarl uprawiają seks. Córka krakena rozmyśla o swojej porażce na królewskim wiecu i zniknięciu Mokrej Czupryny. Euron dokonał zaślubin pomiędzy starym Erikiem Ironmakerem a swoją bratanicą. W roli panny młodej zastąpiła ją foka. Wieści o ślubie przyniósł Tris Botley, którą odłączył się od floty Wroniego Oka i przypłynął do Deepwood Motte. Asha schodzi do kuchni, gdzie Tris prosi ją, by wypłynęli razem na wschód. Nie chce, by jego królowa zginęła w walce z ludźmi z północy. Asha chce przenieść się na Przylądek Morskiego Smoka albo odnaleźć stryja Aerona na Żelaznych Wyspach. Tris przypomina jej o jedynym w historii wiecu, który unieważniono. Nagle rozlega się dźwięk rogu – pięciu górali próbowało zakraść się do zamku i otworzyć bramy przed maszerującym zastępem. Ze szczytu wieży strażniczej widać przebranych za krzaki wojowników. Asha decyduje o powrocie do drakkarów, które wraz z załogami zostawiła na odległym o piętnaście mil brzegu. Podczas postoju atakują ich ludzi z północy i wojska Stannisa. Córka krakena obrywa cios w głowę i traci przytomność, słysząc trąby rycerzy z proporcami Pana Światła.

Tyrion VII [27]

Volantis

Przed zmierzchem Lannister i Mormont docierają do bramy miasta. Strażnicy przesłuchują rycerza, który na swoim koniu przewozi związanego karła. Aby przedostać się ze wschodniej części miasta na drugi brzeg rzeki, muszą przejechać po Długim Moście. Mijają świątynię Pana Światła, przed którą najwyższy kapłan peroruje o zagładzie, przepowiedniach i zbawieniu. Na placu zgromadzeni są głównie niewolnicy. Ratunkiem dla nich ma być Daenerys Targaryen, przeciwko której knują lordowie mieszkający za Czarnym Murem. Ser Jorah sprzedaje konia i zleca kowalowi zakucie Krasnala w łańcuchy. Na Długim Moście kupuje skórzane rękawiczki. Przedzierają się przez Targ Rybny i wynajmują pokój na poddaszu Domu Kupieckiego. Mormont przykuwa Tyriona do ściany i schodzi po posiłek. Karzel wsłuchuje się w gwar nocy i obserwuje ulice wypełnione agitującymi na rzecz kandydatów na triarchów. Po powrocie Joraha rozmawiają o wyborach. Mormont wspomina pierwszy pobyt w tym mieście i swoją żonę Lynesse. Po ciężkiej nocy Tyrion jest zbyt obolały, by zejść na dół. Niedźwiedź znosi go na śniadanie do wspólnej sali, gdzie Krasnal zauważa przypatrującego mu się karła. Wdowa z portu przyjmuje Joraha, który ofiarowuje jej rękawiczki. Dyskutują o wyborach i sytuacji w Volantis. Rycerz chce, by kobieta pomogła mu znaleźć statek do Meereen. Ponad połowa floty ruszyła w górę rzeki, by zaoferować transport Złotej Kompanii do Westeros. Tyrion jest zaskoczony, że Gryf pozwolił Aegonowi zdecydować o rejsie na zachód. Jednocześnie nie może się powstrzymać od śmiechu, gdy słyszy o planie Joraha. Mormont chce oddać go Daenerys, nie Cersei. Wdowa uważa rycerza za nieszczerego i odmawia pomocy. Tyrion zostaje zaatakowany przez Grosik, karlicę biorącą udział w przedstawieniu na weselu Joffreya. Próbuje zabić Lannistera – jej brat zginął przez Cersei. Kurwa Vogarra odsyła dziewczynę do swojego pokoju i oferuje Tyrionowi pomoc. Poleca im wsiąść na kogę płynącą do Qarthu i przekazać Daenerys wiadomość od niewolników ze Starego Volantis.

Jon VI [28]

Czarny Zamek

Lord dowódca wysyła ser Allisera na wyprawę zwiadowczą. Dziewięciu mężczyzn rusza do nawiedzanego lasu, m.in. Dywen, Czarny Jack Bulwer i Kedge Białe Oko. Jon żegna ich ze szczytu Muru. Zjeżdżając na dół rozmyśla o listach z Wieży Cieni i ze Wschodniej Strażnicy. Dzicy gromadzą się nieopodal Rozpadliny i wybrzeża, a dowódcy garnizonów proszą o więcej ludzi. Na dziedzińcu Żelazny Emmett szkoli rekrutów. Trzech najlepszych staje do walki z lordem Snow. Starcie obserwuje Grzechocząca Koszula, który kpi z umiejętności Jona. Proponuje pojedynek. Zakuty w stal dziki żąda dwuręcznego miecza. Jon nie podziewał, że Lord Kości z łatwością posługuje się ogromnym orężem, jest szybki i bardzo silny. Obala go na ziemię, czarni bracia ściągają dzikiego ze swojego dowódcy. Clydas przynosi list od Ramsaya Snowa. Jon pod wpływem prośby czyta go na głos zebranym na dziedzińcu. Syn Boltona pisze o upadku Fosy Cailin, wzywa chorążych do złożenia przysięgi wierności w Barrowtown i informuje o ślubie z Aryą Stark. Jon jest zszokowany wieściami o siostrze. Po zmierzchu wychodzi z Duchem ze zbrojowni. Przechadzają się w cieniu Muru. Jon dotyka wilkora i nagle wyczuwa zbliżającą się postać. Odwraca się i widzi Ygritte. W rzeczywistości jest to czerwona kapłanka. Melisandre głaszcze Ducha. Jon jest zaskoczony zachowaniem wilkora. Rozmawiają o magii, cieniach i wizjach. Melisandre donosi, że trzej zwiadowcy wysłani za Mur nie żyją. Widziała ich głowy pozbawione oczu. Ponadto ujrzała w płomieniach szarą dziewczynę na ledwo żywym koniu jadącą w stronę Czarnego Zamku. Wkrótce Jon przekona się, że kapłanka mówi prawdę. Gdy nadejdą wieści, Jon powinien przyjąć jej pomoc i uratować w ten sposób siostrę.

Davos IV [29]

Wilczy Barłóg

Davos przebywa w celi z zamurowanymi oknami. Zapewniono mu minimalne wygody, ma własny wychodek, palenisko i ciepłe okrycie. Dostaje smaczne posiłki, książki, świece, papier i inkaust. Rozmawia ze strażnikami i wyczekuje dnia, w którym zetną mu głowę. Wspomina ostatnie słowa Wymana Manderlyego. Pisze listy do żony i synów. Ser Bartimus opowiada Davosowi historię Wilczego Barłogu, dawnych królów północy, walk Starków z Arrynami i Boltonami. Pewnego dnia po namiestnika przychodzi Robett Glover. Informuje o zdobyciu Deepwood Motte przez króla Stannisa. Przeprowadza Davosa tajnym przejściem z Wilczego Barłogu do Nowego Zamku. Trwa uczta na cześć powrotu ser Wylisa. Davos zostaje wprowadzony do pokoju z mapą. Wyman Manderly przeprasza za swoje zachowanie na Dworze Trytona. Mówi, że dopóki jego syn pozostawał w niewoli, musiał zachowywać pozory i starać się dowieść lojalność wobec Żelaznego Tronu. Ściął przestępcę, który przypominał z wyglądu Davosa, a jego głowę i ręce zatknięto nad Foczą Bramą. Wówczas Freyowie zaświadczyli o lojalności Minoga i jego syn mógł zostać uwolniony z Harrenhal. Potomkowie lorda Waldera szpiegują Wymana i starają się zwęszyć podstęp. Manderly jest gotów poprzeć Stannisa, ale tylko pod jednym warunkiem. Robett Glover przyprowadza Wexa, giermka Theona Greyjoya. Chłopak ocalał z masakry w Winterfell, wspinając się na czardrzewo w bożym gaju. Gdy z krypt wyszli Starkowie, Reedowie, Osha i Hodor, obserwował ich z góry, po czym powędrował za Rickonem, Kudłaczem i dziką. Manderly żąda, by Davos odnalazł i sprowadził Starka do domu. Wex rzuca sztyletem w mapę, wskazując miejsce jego pobytu.

Dany V [30]

Meereen

Daenerys liczy okręty blokujące Zatokę Niewolniczą. Rozmawia z admirałem Groleo, który radzi jej wypuszczenie smoków. Bestie podpalą statki i wówczas droga morska zostanie otwarta dla jednostek handlowych. Królowa odmawia uwolnienia smoków i odsyła kapitana. Pyta ser Barristana o stan zapasów i szkolenie wyzwoleńców. Golony Łeb melduje o postępowaniu Hizdahra, który odwiedza Piramidy Wielkich Panów. Od ostatniego morderstwa minęło 26 dni. Skahaz chce aresztować Hizdahra i wydobyć od niego, kim jest Harpia. Daenerys sprzeciwia się temu, podobnie jak pojmaniu Wielkich Panów – nie chce dopuścić do otwartej wojny w Meereen. Wieczorem Zielona Gracja w towarzystwie trzech Niebieskich i Szarego Robaka przynosi wieści o uciekinierze z Astaporu. Mężczyzna skonał, krzycząc o płonącym mieście. Chorował na krwawą dyzenterię. Daenerys rozkazuje wezwać do Meereen Dothraków, Wrony Burzy i Drugich Synów. Pierwszy przybywa Brązowy Ben, który przywozi trzech schwytanych Astaporczyków. Uciekinierzy opowiadają o rzezi swojego miasta i tysiącach chorych gnanych przez kompanie w stronę Meereen. Królowa zwołuje radę i omawia bieżącą sytuację. Chce wydać Yunkai bitwę. Brązowy Ben namawia Dany do użycia smoków, ale słyszy odmowę. Wówczas prosi o złoto, którym spróbuje przekupić kompanie na usługach Yunkai’i. Golony Łeb i Reznak odradzają walkę w otwartym polu i przestrzegają przed wpuszczeniem Astaporczyków do Meereen. Królowa rozkazuje rozbić dla nich obóz na brzegu rzeki. Ser Barristan mówi, że miasto nie wytrzyma długiego oblężenia. Dany zdaje sobie sprawę, że nie pokona wrogów na zewnątrz, jeśli nie potrafi utrzymać pokoju wewnątrz Meereen. Potrzebuje ślubu z Hizdahrem zo Loraqiem. 

Melisandre I [31]

Czarny Zamek

Melisandre spędza noc wpatrując się w płomienie. Stara się znaleźć wizję szarej dziewczyny na ledwo żywym koniu, uciekającej wzdłuż jeziora. Modli się do R’hllora, by pokazał jej Azora Ahai, a wówczas jej oczom ukazuje się Jon Snow otoczony czaszkami. Nadchodzi świt. Mel poleca Devanowi, by przyniósł jej śniadanie i przysłał Grzechoczącą Koszulę. Przebiera się i uzupełnia zapasy proszków w rękawach. Strażnicy wpuszczają dzikiego do komnaty. Czerwona kapłanka nakazuje mu założyć kości, które stanowią element czaru. Rozmawiają o tym, jak uratować Aryę Stark i pozyskać zaufanie Jona Snow. Rozlega się dźwięk rogu. Melisandre wie, że to zwiadowcy z jej wizji. Dołącza do lorda dowódcy i jego ludzi, wspólnie przechodzą pod Murem. Na trzech włóczniach wbito głowy zwiadowców, którym wyłupiono oczy. Jon nakazuje czarnym braciom spalić je, a sam prosi czerwonką kapłankę, by mu towarzyszyła. Wracają do Czarnego Zamku. Lord Snow pyta o wizje w płomieniach. W Królewskiej Wieży Lord Kości zjada śniadanie Mel. Kobieta przedstawia go jako człowieka, który uratuje Aryę. Jon protestuje i grozi, że zetnie dzikiemu głowę. Melisandre nakazuje Devanowi opuścić komnatę i zdejmuje urok. Czar maskujący rozpływa się i Jon widzi Mance’a Raydera. Snow jest zaskoczony i daje się przekonać, że król za Murem go nie zdradzi – Mance wiele zawdzięcza lordowi wronie, który jako zakładnika przetrzymuje jego syna. 

Fetor III [32]

Barrowtown

Ramsay zajął twierdzę Harwooda Stouta. Razem z Freyami i swoimi przybocznymi udaje się na poszukiwanie zaginionych potomków lorda Przeprawy. Mężczyźni wyprzedzili zastęp lorda Manderlyego, który poruszał się w lektyce żółwim tempem. Wówczas słuch po nich zaginął. Lord Stout zostaje zmuszony do wyprawienia uczty dla myśliwych. Fetor wita swojego pana, który rzuca mu przegniłą głowę i poleca zająć się koniem. W stajni sługa dowiaduje się od Dużego Waldera, że to głowa staruszka pasącego kozy. Ucztę przerywa pojawienie się lorda Boltona, który rozkazuje zebranym opuścić salę. Rozmawiają o sytuacji na północy. Roose nakazuje synowi, by miarkował swoje zachowanie i rozrywki przy innych lordach. Krąży o nim zbyt wiele plotek, które szkodzą reputacji namiestnika północy. Stannis Baratheon zdobył Deepwood Motte i oddał je Gloverom. Roose zapowiada, że za trzy dni wyjadą do Winterfell, gdzie odbędzie się ślub. Hamuje syna, który chce uderzyć na Stannisa. Wychodząc zabiera Fetora. Sługa jest przerażony i ledwie trzyma się w siodle. Lord Bolton opowiada mu, jak spłodził bękarta, czym stał się Ramsay i jak stracił Domerica, ulubieńca lady Dustin. Spodziewa się, że Ramsay zabije jego potomstwo z lady Waldą. Mówi Fetorowi, że zostanie wykąpany i otrzyma nowe szaty, ale ten gwałtownie protestuje w obawie przed Ramsayem. Lady Dustin jest zszokowana wyglądem Theona Greyjoya. 

Tyrion VIII [33]

okolice Valyrii

Tyrion obserwuje załogę zebraną wokół Moqorra. Czerwony kapłan o zmierzchu rozpala nocny ogień i wznosi modlitwy do Pana Światła. Karzeł zauważa Grosik, która po raz pierwszy od wypłynięcia z Volantis wyszła na pokład. Podchodzi do dziewczyny, która nie chce z nim rozmawiać. Gdy wieczorne modły dobiegają końca, zatrzymuje się przy czerwonym kapłanie. Moqorro tłumaczy mu nazwę statku - „Selaesori Qhoran” czyli „Wonny Zarządca”. Płynie do Qarth przez Nowe Ghis, ale według wizji Benerro nie dopłynie do celu przeznaczenia. Moqorro mówi o wizji Tyriona otoczonego smokami. Karzeł rozmawia z Jorahem o Grosik. Mormont zdjął mu łańcuchy, ale nadal nie darzy Lannistera sympatią. W kambuzie Tyrion konfrontuje się z karlicą. Dziewczyna opowiada mu o swojej rodzinie i karle z Tyrosh, który zginął przez polowanie Cersei. Tyrion oznajmia, że to nie jego wina, a wówczas Grosik wylewa na niego wino. Mijają dni, nadchodzi sztorm, po którym karlica przeprasza Tyriona za swoje oskarżenia. Udaje mu się załagodzić jej ból i spędzają ze sobą więcej czasu. Obiecuje, że przedstawi ją królowej Daenerys, która znajdzie na dworze miejsce dla Grosik i jej zwierząt. Bardzo silny sztorm znosi statek w rejony Dymiącego Morza. Razem z Moqorro Tyrion ogląda czerwoną łunę nad Valyrią. 

Bran III [34]

jaskinia Trójokiej Wrony

Dni i noce mijają, a zamieszkujący w jaskini Reedowie, Bran i Hodor nie rozróżniają dnia od nocy. Dzieci lasu przynoszą im posiłki, ale tylko Liść zna język powszechny. Ostrzega rodzeństwo przed wędrówką w głąb tuneli. Bran śni na czardrzewnym tronie. Wchodzi w skórę Laty, Hodora i kruków. Poluje jako wilkor, lata ze stadem ptaków i eksploruje korytarze w ciele chłopca stajennego. Stark słucha nauk Bryndena i ogląda zmiany cyklu księżyca. Jojen staje się coraz bardziej przygnębiony i małomówny. Razem z Meerą i Hodorem schodzą do podziemnej rzeki mimo ostrzeżeń dzieci lasu. Żywią się grzybami, ślepymi, białymi rybami, krwistym gulaszem i piją kozie mleko. Bran odkrywa komory z zielonymi jasnowidzami przerośniętymi czardrzewami. Pewnego dnia trójoka wrona decyduje, że nadszedł czas na dalszy etap nauki. Dzieci lasu podają Branowi dziwną papkę z nasion czardrzew, poprzecinaną czerwonymi żyłkami. Dzięki niej Stark może połączyć się z drzewem sercem i ujrzeć pewne wydarzenia. Chłopiec patrzy na swojego ojca czyszczącego Lód w bożym gaju Winterfell. Podekscytowany wraca do ciała, myśląc, że Ned żyje. Brynden wyjaśnia, że zobaczył przeszłość. Gdy Hodor odnosi Brana na posłanie, zauważają brak Reedów. We śnie chłopiec znów patrzy oczyma drzewa serca w Winterfell. Widzi ojca młodszego o wiele lat, dziewczynkę przypominającą Aryę pojedynkującą się z młodszym chłopcem i inne wizje. W ostatniej z nich białowłosa kobieta podrzyna gardło jeńca sierpem z brązu i Bran czuje smak krwi.

Jon VII [35]

za Murem

Po siedmiu dniach intensywnych opadów śniegu nastaje bezchmurny dzień. Lord dowódca decyduje o wyjeździe do zagajnika czardrzew. Bowen Marsh próbuje protestować, twierdząc, że nowi czarni bracia mogą złożyć przysięgę Nocnej Straży w sepcie. Jon nie obawia się dzikich i zabiera ze sobą Ducha. Dziesięciu czarnych braci i sześciu rekrutów rusza konno za Mur. Lord Snow rozmawia z Żelaznym Emmettem o planie otworzenia trzech kolejnych zamków i próbach gwałtu na włóczniczkach z Wieży Hadrina. Chce odesłać kobiety do Długiego Kurhanu, a komendę nad nimi oddać Emmettowi. W pobliżu zagajnika Jon w ciele Ducha wyczuwa zbliżającego się zwiadowcę. Coraz częściej na jawie łączy się z wilkorem. Tom donosi o dziewięciu dzikich i olbrzymie skulonych wokół ogniska wewnątrz gaju. Wrony rozciągają się w łuk i wchodzą pomiędzy czardrzewa. Jeden z rekrutów, Skóra z wolnych ludzi, uspokaja olbrzyma w starym języku. Rekruci składają przysięgę, a dzicy (włącznie z dwójką martwych) zostają zabrani do Czarnego Zamku. Olbrzym przeciska się przez bramę mimo obaw Edda Cierpiętnika. Jon poleca Skórze zaopiekować się wielkoludem. Trupy zostają zamknięte w lodowych celach. W samotni Jon znajduje list od Stannisa Baratheona. Król dzięki pomocy górskich klanów zdobył Deepwood Motte i rusza na Winterfell. Jeśli zdoła, uratuje Aryę. Jon z bólem myśli o niej i o Winterfell. Nie ufa Melisandre i jest pełen obaw. Edd przemycił z Mole’s Town pięć włóczniczek, które wraz z Mancem Rayderem ruszyły do zamku Starków, by uwolnić siostrę lorda Snowa. 

Dany VI [36]

Meereen

Królowa wraz z Selmym, Dothrakami i eskortą wojowników rusza do obozu Astaporczyków. Mimo prób izolacji chorych od zdrowych, krwawa dyzenteria zbiera obfite żniwo i rozszerza się coraz bardziej. Wozy z żywnością nie zawierają lekarstw i rozgoryczona Daenerys myśli o tym, jaką matką jest dla tych ludzi stłoczonych z trupami i pozbawionymi opieki. Selmy odradza wydanie zapasów na wypadek długotrwałego oblężenia. Dany wzywa Nieskalanych i osobiście rozpoczyna przygotowania stosów pogrzebowych oraz kąpiele dla chorych. Po powrocie do piramidy nakazuje spalić ubranie i bierze kąpiel z Missandei. Służące pomagają jej przygotować się na wizytę Zielonej Gracji. Galazza i seneszal opowiadają królowej o tradycjach weselnych Meereen. Daenerys nie chce brać udziału w rytuałach. Przedstawia swoje stanowisko narzeczonemu podczas kolacji. Hizdahr okazuje wyrozumiałość i opowiada o warunkach zawarcia pokoju z Yunkai. Ser Barristan przerywa im i informuje o powrocie Daario Naharisa. Dany zwołuje naradę kapitanów. Wrony Burzy wróciły z górskich przełęczy. Daario donosi o upadku Astaporu, siłach Yunkai’i, wynajętych przez nich kompaniach i zdradzie Brązowego Bena. Strata Drugich Synów jest dla królowej bolesnym ciosem. Naharis dodaje, że przyjął w poczet kompanii około dwudziestu najemników z Westeros. Daenerys rozkazuje zamknąć bramy miasta i nikogo nie wpuszczać ani wypuszczać bez jej zgody. Zabiera Daaria do swojej komnaty, gdzie po opatrzeniu ran odsyła służki.

Książę Winterfell [37]

Winterfell

Trwają przygotowani do ślubu syna lorda Boltona i Aryi Stark. Theon narzuca na ramiona Jeyne płaszcz. Dziewczyna jest przerażona i błaga, by pomógł jej uciec. Fetor mówi jej, by otarła łzy i grała swoją rolę, wówczas nic jej się nie stanie. Prowadzi fałszywą Aryę do bożego gaju wypełnionego mgłą. Pod drzewem sercem czeka na nią Ramsay. Theon patrzy na gości, którzy przypominają widma i zjawy. Po krótkich zaślubinach przechodzą do Wielkiej Komnaty. Fetor idzie na końcu orszaku, z trudem stawiając okaleczone stopy. Ogląda odbudowane zabudowania i rozmyśla o praczkach Abla. Lord Manderly oprócz zapasów przywiózł ze sobą muzykantów, ale nie minstrela. Gdy śpiewak pojawił się ze swoimi kobietami, przyjęto do orszaku. Theon zajmuje miejsce na końcu podwyższenia u boku lady Dustin. Wyman Manderly serwuje gościom trzy pasztety, sam zjada sześć kawałków i wypija dużo wina. Głośno domaga się kolejnych pieśni. Lady Barbrey rozmawia z Fetorem o lordzie Botlonie przyglądającym się grubemu Minogowi. Roose podejrzewa go o spiski, podobnie jak pozostałych chorążych. Trzej maesterowie wchodzą lordowskim wejściem i przekazują wieści o wymarszu Stannisa z Deepwood Motte. Lady Dustin opowiada Theonowi o swoich podejrzeniach wobec szarych owiec. Lord Bolton zaprasza lordów na naradę do samotni. Bękart posyła po Fetora, by wraz z jego chłopakami zaprowadził pannę młodą do Wielkiej Wieży. Ramsay zmusza sługę do udziału w pokładzinach. 

Obserwator [38]

Słoneczna Włócznia

Areo Hotah obserwuje zgromadzonych na uczcie lordów, damy i rycerzy. Szczególną uwagę zwraca na Żmijowe Bękarcice i Balona Swanna. Rycerz Gwardii Królewskiej przywiózł czaszkę Góry obiecaną Doranowi przez Tywina Lannistera. Maester Caleotte kładzie szkatułę u stóp księcia i otwiera wieko. Czaszka zostaje przełożona na piedestał, a Doran Martell wznosi toast za króla Tommena. Kapitan patrzy na tych, którzy odmawiają wypicia wina. Arianne stara się oczarować ser Balona podczas kolacji. Podano siedem dań, a na deser cukrowe czaszki wypełnione wiśniowym sosem. Biały rycerz jest powściągliwy i podejrzliwy. Książę Doran rozmawia z nim o treści listu od królowej Cersei i wówczas widać zdenerwowanie na twarzy Swanna, gdy rozważana jest możliwość podróży morskiej do stolicy. Martell przeprasza gościa i udaje się na spoczynek w towarzystwie córek Oberyna, Ellarii i Arianne. W samotni kobiety dyskutują o zemście. Ellaria pyta, kiedy gniew wypali się w córkach jej ukochanego i czy chcą one ściągnąć śmierć na siebie i swoje siostry. Książę odsyła ją do córek, a sam żąda od Obary, Nymerii i Tyene przysięgi wierności na grób ojca. Wówczas wtajemnicza je w wieści z Królewskiej Przystani. Cersei zaplanowała atak na orszak Myrcelli i Trystane’a jadących do stolicy. Brat Arianne miał zostać zabity przez banitów. Myrcella przebywająca w Wodnych Ogrodach ma opowiedzieć ser Balonowi, że to Ciemna Gwiazda zabił Arysa Oakhearta. Wówczas Swann zostanie wysłany z Obarą do Wysokiego Azylu, by spróbował osaczyć Dayne’a. Nymeria i Tyene pojadą do Królewskiej Przystani. Lady Nym zajmie miejsce Oberyna w małej radzie, a jej siostra udając septę zbada sytuację na Wzgórzu Visenyi. Kuzynki wychodzą, a wówczas ojciec mówi Arianne o wiadomości z Lys – volanteńska flota transportująca żołnierzy i słonie zawinęła do portu uzupełnić zapasy. Zdaniem księcia to Daenerys i Quentyn przewożą ukryte w ładowniach smoki.

Jon VIII [39]

Czarny Zamek

Val wyrusza za Mur, by sprowadzić Tormunda Zabójcę Olbrzyma. Dzika dostaje prowiant i konika ślepego na jedno oko. Dziękuje lordowi Snow i obiecuje powrócić pierwszego dnia pełni. Przez chwilę rozmawiają o Melisandre, synu Goździk i magii. Jon wraca z Eddem i Mullym do Czarnego Zamku. Jest świadomy, że część czarnych braci uważa go za zdrajcę, renegata, dzikiego i sprzedawczyka. Gdy je śniadanie, do zbrojowni wchodzą oficerowie z septonem Celladorem. Bowen Marsh oznajmia, że ludzie w garnizonie są zaniepokojeni decyzją lorda dowódcy. Dyskutują o odnowieniu Nocnego Fortu, otworzeniu kolejnych zamków, zastąpieniu Żelaznego Emmetta Skórą, Atłasie jako nowym giermku Jona, trupach zamkniętych w lodowych celach. Jon odpiera zarzuty Yarwicka, Bowena i Celladora. Stara się im uświadomić, że dzicy, którzy powędrowali do Hardhome, muszą zostać uratowani. W przeciwnym razie zginą, a później jako ożywieńcy zaatakują Mur. 

Tyrion IX [40]

okolice Wyspy Cedrów

Tyrion ulega namowom Grosik i uczy się elementów przedstawienia. Od dwunastu dni statek kołysze się bezwładnie na falach. Marynarze próbują holować go przez kilka mil, by złapać najlżejszy wiatr, ale bez większego skutku. Karły urządzają walkę na kopie na pokładzie, by poprawić załodze humor. Od pewnego czasu marynarze szepcą, że opuściło ich szczęście i patrzą łakomie na świnię Grosik. Po udanym przedstawieniu Jorah pomaga Tyrionowi zdjąć drewnianą zbroję. Mormont oznajmia, że komedianckie sztuczki nie uratują Lannistera przed gniewem Daenerys. Krasnal odcina się, ujawniając swoje przypuszczenia co do zdrady Niedźwiedzia względem królowej i obrywa w twarz. Po pokładem Grosik ociera jego usta z krwi. Żagiel ożywa i wiatr gna ich przez trzy godziny. Mimo to nie udaje im się uciec przed ogromnym sztormem. Czerwony kapłan mówi o gniewie boga. Karły 

razem ze świnią i psem chowają się w kajucie Grosik. Tyrion stara się odwrócić jej uwagę i proponuje jakąś grę. Dziewczyna obdarza go niezdarnym pocałunkiem. Tłumaczy jej, że ma żonę i nie może jej zdradzać. Gdy nawałnica milknie, okazuje się, że Moqorro i dwóch mężczyzn z Ognistej Ręki zniknęło, część załogi (w tym kucharz i kapitan) nie żyje. Pęka maszt, a spuszczone szalupy z niewolnikami uciekają, zamiast holować kogę. Po 19 dniach dryfu do statku zbliża się galera łowców niewolników.

Sprzedawczyk [41]

Winterfell

W Wielkiej Komnacie podczas śniadania Theon przysłuchuje się uwagom wymienianym przez zbrojnych i lordów. Pada śnieg, zasypując dziedzińce grubą warstwą. Zastęp Stannisa prawdopodobnie utknął albo porusza się bardzo wolno. Fetor myśli o nieobecnej w komnacie lady Aryi. Z rozkazu Bękarta Służy jako jej kąpielowy i widzi siniaki. Drży na myśl, że Ramsay kiedyś znudzi się swoją żoną i wróci do obdzierania ze skóry Theona. Jedna z praczek Abla próbuje go wypytać, jak zdobył Winterfell i czy istnieją jakieś tajne przejścia. Fetor wyszarpuje rękę z jej uścisku i wychodzi na zewnątrz. Giermkowie i chłopcy stajenni lepią żołnierzy ze śniegu. Theon opada na kolana przed drzewem sercem i próbuje się modlić do starych bogów. Wchodzi na mury i spogląda na królewski trakt, rozmyślając o szansach Stannisa na szturm. Wraca na gulasz i ale, gdy do komnaty wchodzi lady Dustin. Poleca Fetorowi, by zaprowadził ją do krypt. Zbrojni odkopują wejście pod murem Pierwszej Wieży i sługa prowadzi Barbrey w dół. Mijają posągi królów i lordów. Kobieta zauważa brak mieczy u niektórych. Ten widok niepokoi Theona, który niejeden raz słyszał opowieści, iż oręż na kolanach posągu powstrzymuje ducha przed wyjściem z grobu. Lady Dustin mówi o niepewnych sojuszach i płaczu lady Aryi. Wspomina swoją młodość i romans z Brandonem Starkiem. Ostrzega Fetora, by nikomu o tym nie opowiadał.

Królewska Branka [42]

Deepwood Motte - osada zagrodników

Asha Greyjoy ugina kolan przed Stannisem Baratheonem. Dziewięciu żelaznych ludzi trafia do lochów lady Glover, a Asha zostaje skuta łańcuchami i wsadzona na wóz. Taborami dowodzi Justin Massey, a więźnia strzeże Niedźwiedzica. Rycerz wyraźnie zabiega o względy Ashy. Przynosi jej wieści i jedzenie. Kobieta próbuje nawiązać rozmowę z Alysanne Mormont. Początkowo królewski zastęp porusza się szybko (24,22 mile), ale po wkroczeniu do wilczego lasu zwalnia. Zaczyna padać śnieg. Ludzie królowej nalegają na spalenie kogoś w ofierze czerwonemu bogu. Śnieżyca nasila się, konie padają, a zapasy kurczą się w znaczącym tempie. Ludzie z gór mocują do nóg niedźwiedzie łapy i wyprzedzają kolumnę rycerzy z południa. Gdy kończą się jarzyny, zboże i pasza, umiera coraz więcej ludzi. Kapitanowie składają meldunki przed królem. Zbrojni zwą je rejestrami zimna. Gdy jeden z koni pada, ser Justin zdejmuje Ashy łańcuchy z nóg i odtąd córka krakena musi wędrować pieszo. Zwolennicy R'hllora naciskają na króla i wdają się w kłótnie z góralami. Zwiadowcy natrafiają na przysiółek pomiędzy dwoma jeziorami. Stannis rozkazuje rozbić obóz i nałowić ryb w jeziorze. Planuje wymarsz nazajutrz. Rankiem Asha budzi się i widzi, że utknęli zasypani śniegiem i lodem niespełna trzy dni drogi od Winterfell. 

Dany VII [43]

Meereen

W przedostatnią noc przed ślubem Daenerys czuwa przy śpiącym Daariu, ciesząc się jego obecnością. Rozmyśla nad tym, jakby wyglądało ich małżeństwo i czy kochałby ją jako kobietę, a nie smoczą królową. Naharis budzi się i próbuje namówić ją, by poślubiła go zamiast Hizdahra. Pyta, czy Dany urządzi audiencję dla błagalników. Nowi rekruci Plew na Wietrze chcieliby zobaczyć królową, a jeden z nich zwany Żabą ma dla niej dar. Przez cały dzień Daenerys nie ma apetytu. Z tarasu obserwuje fortyfikację obozu Yunaki i statki blokujące zatokę. Ma nadzieję, że Hizdahr da jej pokój z Żółtym Miastem. Nazajutrz przyjmuje poddanych i rozsądza spory. Poznaje ludzi z Westeros, którzy przyłączyli się do Wron Burzy. Trzej Dornijczycy przedstawiają się jako rycerze (ku zaskoczeniu Naharisa) i proszą o poufną rozmowę. Golony Łeb opróżnia komnatę na polecenie Dany. Quentyn wręcza królowej zwój z sekretnym paktem zawartym przed laty w Braavos. Oberyn Martell i ser Willem Darry podpisali go w obecności morskiego lorda. Tajna umowa małżeńska miała przypieczętować sojusz pomiędzy Dorne a Targaryenami. Daenerys parska śmiechem, przypominając sobie bajkę o żabie. Oznajmia Quentynowi, że przybył za późno. Rozkazuje przydzielić Dornijczykom komnaty stosowne do ich urodzenia. Spędza noc z Daario, a rankiem przygotowuje się do ślubu. Missandei namawia królową na śniadanie. Reznak i Skahaz proszą o zaszczyt eskortowania panny młodej do Świątyni Gracji. Quentyn błaga Dany o rozmowę, ale ta oznajmia, że musi poślubić Hizdahra. Podróżując lektyką pyta ser Barristana o Aerysa i Rhaellę. Po 4-godzinnej ceremonii Dany zostaje żoną Hizdahra.

Jon IX [44]

Czarny Zamek

Melisandre informuje Jona, że królowa Selyse zmierza do Czarnego Zamku. Wkrótce przylatuje kruk z listem ze Wschodniej Strażnicy, potwierdzającym wizję czerwonej kapłanki. Jon ze swoją świtą wita królową i jej orszak. Towarzyszy im braavoski bankier, Tycho Nestoris. Lord Snow prowadzi Selyse i księżniczkę do ich komnat, gdy zza Wieży Lorda Dowódcy wyłania się Wun Wun. Olbrzym klęka przed królową i próbuje pochwycić błazna Shireen. Plama odskakuje i przewraca się, rozbawiając wielkoluda. Selyse i jej rycerze są zniesmaczeni, słysząc od Jona, że olbrzym jest gościem w Czarnym Zamku. Lord dowódca prosi bankiera o rozmowę. Tycho chce wyruszyć do Stannisa z propozycją Żelaznego Banku. Cersei wstrzymała spłatę długów i Braavosi rozważają poparcie dla brata Roberta Baratheona. Jon oferuje bankierowi konie, przewodników i prowiant w zamian za wypożyczenie trzech braavoskich statków. Przy grzanym winie dyskutują o kredycie dla Nocnej Straży, który pozwoli sprowadzić statkami na Mur żywność na całą zimę. Po dwóch godzinach udaje im się uzgodnić warunki i Jon prowadzi Tycho do sali jadalnej. Ser Axell Florent domaga się, by lord Snow przyprowadził Val. Jon odmawia i udaje się do swojej samotni, gdzie zasypia przy stole, rozmyślając o ratunkowym rejsie do Hardhome. Nocą budzi go Mully i prowadzi do Clydasa. Dwóch zwiadowców goniących uciekających dzikich natknęło się na dziewczynę jadącą na ledwo żywym koniu. Była zziębnięta, a wierzchowiec toczył pianę. Clydas rozpalił ogień i rozebrał ją z przemoczonych ubrań. Jon jest podekscytowany, ale gdy wchodzi do pomieszczenia, zauważa, że dziewczyna jest znacznie starsza niż Arya. Rozpoznaje Alys Karstark, córkę lorda Rickarda, którego Robb ściął za zamordowanie Lannisterów. Alys opowiada o stryjach pragnących odebrać jej Karhold i planowanej zdradzie wobec Stannisa. Błaga Jona o rarunek.

Ślepa dziewczynka [45]

Braavos

Arya śni wilczy sen, w którym jako Nymeria poluje w zaśnieżonym dorzeczu Westeros. Ślepa dziewczynka budzi się, ubiera po omacku i rusza na śniadanie. Nauczyła się poruszać po świątyni i wykonywać swoje prace z użyciem pozostałych czterech zmysłów. Co wieczór żebra jako Beth pod gospodami Braavos i dowiaduje się trzech nowych rzeczy, które przekazuje miłemu staruszkowi. Rankiem szuka zmarłych pod posągami i na leżankach śmierci, których później rozbiera i przelicza ich kosztowności. Popołudniami uczy się o truciznach i eliksirach, a przy kolacji języka starovalyriańskiego. Czasem gra z bezdomną dziewczynką w kłamstwa. Każdego wieczoru wypija kubek mleka z gorzkim dodatkiem, który sprawia, że nie widzi. Arya stara się być nikim i nie prosi miłego staruszka o przywrócenie wzroku, gdyż wówczas odesłano by ją z Domu Czerni i Bieli. Kapłan atakuje ją i walczą na kije. Ślepa dziewczynka nie wie, kim jest napastnik. Rusza do tawerny „U Pyntha”, starego pirata, który opowiada jej dzieje swej młodości i często pozwala posiedzieć przy kominku. Na kolanach Beth siada kocur, dzięki któremu dziewczynka widzi trzech Lyseńczyków. Marynarze rozmawiają o konfiskacie ich uszkodzonej galery. Przewozili dzikich z Hardhome. Rankiem Arya opowiada staruszkowi historię wolnych ludzi pokonanych pod Murem i wizji czarownicy, która zaprowadziła ich do Hardhome. Mówi kapłanowi, że to on ją zaatakował i pobił kijem. Podejrzała go oczami kota, który przyszedł za nią do świątyni i ukrył się w krokwiach. Wieczorem wypija eliksir, a następnego dnia odzyskuje wzrok. 

Duch w Winterfell [46]

Winterfell

W niewielkich odstępach czasu znajdowane są zwłoki: zbrojnego Ryswellów, nagiego giermka Aenysa Freya, Żółtej Kuśki (chłopaka Ramsaya) i kusznika Flintów. Jeden z mężczyzn dzięki zbyt głośnej wypowiedzi o czerwonej kapłance i królu Stannisie zostaje wychłostany i zrzucony z zewnętrznego muru. Przeżywa upadek i oddala się, wlokąc złamaną nogę. Praczka imieniem Ostrokrzew próbuje uzyskać od Theona informacje na temat krypt i drogi ucieczki z Winterfell. Sługa zostawia ją we wspólnej sali i rusza na obchód po murach. Całymi dniami i nocami wędruje wokół zabudowań. Nie może spać i stara się zmęczyć na tyle, by zasnąć. Po znalezieniu kolejnych zwłok zostaje przesłuchany przez Roose’a Boltona w obecności Freyów i lady Dustin. Uwalniają go od oskarżeń widząc stan jego ciała i ducha. Gdy dach nowej stajni zawala się pod ciężarem śniegu, konie zostają wprowadzone do Wielkiej Komnaty. Pomieszczenie wypełnia smród gówna. Wzrastają niepokoje – śnieg ciągle sypie, Stannis się zbliża, a zebrany zastęp jest zbyt liczny, by wykarmić go podczas oblężenia. Freyowie wdają się w kłótnię z Manderlym. Śnieżyca nasila się. W nocy rozlegają się dźwięki rogów i bębnów. Za Bramą Myśliwego zbrojni nie przestają hałasować, wypełniając zamek dudnieniem. Fetor widzi zamaskowanego mężczyznę, który nazywa go Sprzedawczykiem. Po tym spotkaniu stwierdza, że otaczają go duchy. Idzie do bożego gaju i modli się do starych bogów. Wydaje mu się, że słyszy wśród szelestu liści czardrzewa swoje imię i imię Brana Starka. Prosi, by mógł zginąć jako Theon. Jego modlitwę słyszą praczki Abla. Obiecują mu, że spełnią jego życzenie, jeśli zaśpiewa dla barda.

Tyrion X [47]

Meereen

Po schwytaniu przez łowców niewolników nieopodal Wyspy Cedrów po zaciętej walce Jorah został napiętnowany i przykuty do wioseł. Tyrion i Grosik zostają wystawieni na aukcji zorganizowanej tuż pod murami Meereen. Panowie z Yunkai oraz najemnicy próbują kupić karły. Gdy Krasnal chce wykupić sam siebie, obrywa biczem. Jego plecy tworzą mieszaninę zakrzepłej krwi i mięsa. Licytację wygrywa olbrzymi żółty wieloryb. Piastun ulubieńców Yezzana prowadzi karły do wózka pilnowanego przez czterech żółnierzy. Tyrion przekonuje opiekuna, że Jorah jest częścią ich przedstawienia. Yezzan kupuje rycerza, który jest załamany wieściami o ślubie Daenerys i Hizdahra. Jadąc do pawilonu Yunkai’i Tyrion obserwuje obóz Mądrych Panów, pełen najróżniejszych namiotów, wojowników i zaułków. Zauważa chorych na krwawą dyzenterię i trebusze wybudowane z drewna przetransportowanego droga morską. Piastun nakazuje zakuć karły w obroże, a Joraha przybić na zewnątrz jedwabnego pałacu. Pośród osobliwości gromadzonych przez Yezzana jest Słodycz. Hermafrodyta ostrzega karły przed Piastunem. Wieczorem odbywa się przyjęcie, na którym Tyrion i Grosik dają przedstawienie. Dowódca wojsk Yunkai jest zachwycony. Po występie kały nalewają zebranym wodę i wino. Yollo gra w cyvasse z Mądrym Panem z Yunki i Brązowym Benem Plummem. Gdy uczta dobiega końca, nadzorca pozwala pożywić im się resztkami przed sprzątaniem. Dodaje, że karły wystąpią przed smoczą królową na Wielkiej Arenie Daznaka.

Jaime I [48]

Raventree Hall - Pennytree

Eskorta Jaimego Lannistera zbliża się do zamku lorda Blackwooda. Jadą przez wypalone wioski, ziemię pokrytą topniejącym śniegiem, mijają pozostałości po lasach pośród wzgórz. Lord Bracken rozstawił wokół zastęp liczący 500 ludzi. Oblężenie trwa od pewnego czasu i zebrani w zamku zaczynają głodować. Jaime wchodzi do namiotu Jonosa, zajętego seksem z Hildy. Gdy kobieta wychodzi, lord Bracken wita Królobójcę i rozmawiają o nagrodzie za poskromienie ludzi Blackwooda. Jaime nie chce przyznać Jonosowi wszystkich ziem zaznaczonych na mapie – zamek nie został zdobyty. Gdy z murów zauważają zbliżającego się giermka z chorągwią pokoju, most zwodzony zostaje opuszczony i na spotkanie Jaimego wyjeżdża lord Tytos. Udają się do samotni, gdzie uzgadniają warunki kapitulacji i powrotu w obręb królewskiego pokoju. Jeden z synów Blackwooda zostaje zakładnikiem Żelaznego Tronu. Po godzinie Hoster dołącza do Królobójcy w stajni. Jaime ostrzega Tytosa przed udzielaniem schronienia banitom i ludziom wyjętym spod prawa. W przeciwnym razie jego syn straci głowę. Opuszczają Raventree. Na Lannistera czeka Jonos Bracken. Pyta o ziemie przyznane jego rodowi. Jaime nakazuje mu przysłać na dwór jedną z córek. Zastęp rusza do Riverrun przez brody aż do Cycków. W czasie drogi Jaime pyta Hostera o spór pomiędzy Blackwoodami a Brackenami. W Pennytree zatrzymują się na noc. Królobójca rozstawia straże i przygląda się drzewu z przybitymi do pnia medziakami. Około północy zbrojni przyprowadzają pojmaną Brienne z Tarthu. Kobieta oznajmia, że odnalazła Sansę Stark. Dziewczyna zginie z ręki Ogara, jeśli Jaime nie zgodzi się opuścić samotnie wioskę i ruszyć z Dziewicą na ratunek.

Jon X [49]

Czarny Zamek

Melisandre przeprowadza obrzęd zaślubin Alys Karstark z Sigornem, magnarem Thennu. Zebrani ludzie królowej, Selyse, Shireen, część czarnych braci i Thennowie śpiewają z kapłanką modlitwy ku czci R’hllora. Jon wiedzie Alys do ślubu. Obserwuje braci z Nocnej Straży zgromadzonych na dachach budynków. Stara się zapamiętać obecnych i tych, których brakuje. Dodaje otuchy Alys i prowadzi ją przed oblicze Melisandre. Dziewczyna i Sigorn przeskakują dół z płomieniami, składają  przysięgę i dochodzi do zamiany płaszczy. Po ceremonii goście przenoszą się do sali jadalnej, gdzie czeka na nich skromna uczta i grzane wino. Jon rozmawia z czerwoną kapłanką o wizjach. Pyta o Stannisa, któremu wysłał ostrzeżenie o planowanej zdradzie Arnorlfa Karstarka. Lord Snow idzie do lodowej celi, w której zamknięto Cregana Starka. Mężczyzna przybył na Mur w pogoni za Alys. Jeden z jego ludzi zginął, dwóch przysięgło wierność pani Karholdu, a dwóch przebywa w lodowym więzienu. Jon proponuje Creganowi, by poddał Karhold. Mężczyzna odmawia i nazywa lorda dowódcę bękartem, zdrajcą i dzikim. Snow oznajmia, że po powrocie króla na Mur Cregan zostanie ścięty za zdradę, chyba, że zmieni zdanie i przywdzieje czerń. Później Jon udaje się na ucztę, na której obecni są także stary Flint i Norrey. Wymienia kilka uwag z panną młodą, gdy do pomieszczenia wchodzi Clydas z listem od Cottera Pyke’a. Flota ruszyła do Hardhome. Alys tańczy z mężem, a jej miejsce zajmuje ser Axell Florent. Mężczyzna domaga się widzenia z księżniczką dzikich. Pyta lorda dowódcę, czy kobieta jest przez niego ukrywana, ponieważ grzeje mu łoże. Zniesmaczony Jon wyraża żal wobec królowej, która ma takiego namiestnika. Florent wścieka się, gdy nagle rozlegają się dwa dźwięki rogu. Wróciła Val, prowadząc Tormunda Zabójcę Olbrzyma.

Dany VIII [50]

Meereen

Hizdahr zo Loraq wydaje ucztę dla Mądrych Panów z Yunkai, z którymi podpisano pakt pokojowy. Otwarto Wielką Piramidę i zaproszono do niej yunkijskich możnych z niewolnikami i kapitanów kompanii najemników. Jako gwarant bezpieczeństwa do obozu pod Meereen wysłano siedmiu zakładników, w tym Daario Naharisa. Daenerys myśli o ukochanym, który przed rozstaniem powierzył jej swoją broń na przechowanie. Królowa jest rozgoryczona, pijąc wino z Yunkai’i. Nazajutrz mają zostać otwarte areny, a Mądrzy Panowie urządzili pod jej murami targ niewolników. Hizdahr prowadzi gości do ogrodów. Dany rozmawiaj z Brązowym Benem Plummem o jego zdradzie. Pyta ser Barristana, czy któraś z kompanii nie chce przejść na jej stronę – nie ufa mężowi, a pokój przez niego wynegocjowany uważa za kruchy. Selmy ostrzega ją przed najemnikami. Dany rozkazuje mu wysłać Ładną Meris do Obdartego Księcia. Decyduje o pokazaniu smoków dornijskiemu księciowi. Schodzą do podziemi z eskortą strażników. Viserion zerwał się z łańcuchów i wydrążył sobie leże gdzieś u szczytu pomieszczenia. Rhaegal jest przykuty, ale równie gwałtowny i dziki jak jego brat. Quentyn uważa smoki za przerażające. Daenerys radzi mu, by wrócił do Dorne, gdyż w Meereen grozi mu niebezpieczeństwo ze strony najemników, wojowników Hizdahra i wrogów królowej. Martell odmawia, a wówczas Dany nazywa go w myślach głupcem. Po zakończonej uczty spędza noc w objęciach Hizdahra. Gdy król zasypia, do sypialni wchodzi Missandei. Mała skryba słyszała płacz królowej. Dziewczynka spełnia jej prośbę, opowiadając o swojej ojczyźnie. Dany zapada w sen.

Theon I [51]

Winterfell

Zastęp zgromadzony w zamku nie śpi z powodu dźwięków bębnów i rogu rozlegających się tuż pod murami. Praczki zaciągnęły Theona do Abla, który przedstawił mu plan uwolnienia Aryi Stark i zabrania jej na Mur. Rankiem podczas śniadania Greyjoy siedzi koło minstrela, gdy do Wielkiej Komnaty wchodzą ludzie Freyów. Ser Hosteen przynosi ciało Małego Waldera pokryte zamarzniętą krwią. Duży Walder mówi, że jego kuzyn poszedł na spotkanie z człowiekiem z Białego Portu, który uczył go gry w kości. Padają oskarżenia pod adresem Wymana Manderly’ego. Wybucha rzeź, Minóg zostaje raniony przez Hosteena, ginie ośmiu ludzi, a wielu jest rannych. Zbrojni Dreadfort rozdzielają walczących. Roose otrzymuje list, z którego dowiaduje się o zastępie Stannisa Baratheona głodującym w osadzie zagrodników trzy dni drogi od Winterfell. Lord Bolton wysyła Freyów i Manderlych do walki. Gdy Abel wchodzi na podwyższenie, by zaśpiewać na żądanie namiestnika północy, praczki decydują o rozpoczęciu akcji. W bożym gaju przebierają się w stroje służebnych i wraz z Theonem idą do kuchni po wodę na kąpiel. Mijają wartowników i wchodzą do wnętrza komnaty lady Aryi. Jeyne leży skulona pod stertą futer. Theon pomaga przerażonej dziewczynie podnieść się i ubiera ją w strój Wiewiórki, która zostanie w wieży na miejsce żony Bękarta, a później wymknie się na dół. Wychodzą na zewnątrz, gdzie słychać zbrojnych szykujących się do wyjazdu z Winterfell. Dziedziniec pokryty jest śniegiem tak wysoko, że ścieżki prowadzą przez lodowe tunele. Praczki rozdzielają się – trzy z nich idą po Abla, a pozostałe wchodzą na wewnętrzny mur za Theonem. Zabijają strażników i przedostają się na zewnętrzny mur. Frenya odpiera napastników, a Ostrokrzew ginie postrzelona z kuszy. Theon obejmuje Jeyne w tali i skacze z blanek w śnieżną zaspę. 

Dany IX [52]

Meereen

Służki przygotowują Daenerys do wyruszenia na Arenę Daznaka. Królowa odmawia udzielenia posłuchania trzem Dornijczykom. U podstawy piramidy czeka na nią ser Barristan. Informuje o uwolnieniu Ładnej Meris i przekazuje jej opowieść o planach Plew na Wietrze. Dany i Hizdahr jadą w palankinie na arenę. Eskortują ich Mosiężne Bestie, Selmy, Silny Belwas i Dothrakowie. Pod piramidą Phalów królowa rozkazuje udzielić pomocy tragarzowi, który zemdlał. W loży znajdującej się tuż nad piaskiem król i królowa zajmują miejsca ze swoją świtą. Hizdahr rozkazał przygotować napoje i przekąski. Silny Belwas pożera szarańcze w miodzie i popija je winem. Tuż obok siedzą Mądrzy Panowie z Yunkai. Arena wypełnia się widzami, którzy wiwatują na cześć królowej, a w rzeczywistości z powodu walk. Daenerys obserwuje starcia i śmierć kolejnych wojowników. Zabrania wypuszczenia lwów na dwójkę karłów walczących za pomocą drewnianych mieczy. Komediantów i ich zwierzęta żegna buczenie, obelgi i zgniłe owoce. Barsena ginie rozszarpana przez odyńca. Włócznicy próbują odpędzić zwierzę od ciała, a nadzorca strzela z bicza. Dany zdejmuje tokar i żąda, by Hizdahr zabrał ją do Wielkiej Piramidy. Silny Belwas zaczyna wymiotować. Na arenie ląduje Drogon. Smok zabija włóczników i posila się ich ciałami. Król rozkazuje zabić bestię. Daenerys wyskakuje z loży, a za nią ser Barristan. Dany smaga biczem Drogona, zmuszając go do posłuszeństwa. Gdy smok kładzie się na brzuchu, dosiada go i wznoszą się nad Meereen.

Jon XI [53]

Czarny Zamek

Lord Snow zawiera z Tormundem Zabójcą Olbrzyma układ – dzicy zostaną przepuszczeni za Mur w zamian za okup, zakładników i przysięgi składane na starych bogów. Pertraktacje nie były łatwe, ale mimo niezadowolenia Tormund nadal darzy Jona sympatią. Żegnają się przed namiotem dzikiego, gdy spomiędzy drzew wyłania się Duch z Val. Odziana na biało księżniczka żartuje z Tormundem i Jonem. Podczas drogi powrotnej do Czarnego Zamku Val zapewnia Jona, że może zrobić coś więcej, by mu pomóc. Jon prosi ją, by towarzyszyła mu podczas wizyty u Selyse. Czarni bracia zgromadzeni na dziedzińcu pytają o wyniki rokowań. Jon odpowiada im, później wydaje polecenia Atłasowi i prowadzi Val do Wieży Królewskiej. Selyse nie jest zachwycona planem przepuszczenia za Mur olbrzymów i mamutów. Nalega, by dzicy przyjęli wiarę w R’hllora. Val przeciwstawia się królowej. Po opuszczeniu wieży daje upust złości i żąda od Jona, by przeniósł syna Goździk i jego mamki z dala od księżniczki Shireen. Uważa szarą łuszczycę za uśpioną śmierć. O zachodzie słońca lord Snow i Skóra wjeżdżają na szczyt Muru. W oczekiwaniu na pozostałych Jon myśli o Mance Rayderze i Aryi. Wkrótce na górę przybywają stary Flint i Norrey oraz Bowen Marsh, Othell Yarwyck, septon Cellador i Clydas. Dyskutują o przepuszczeniu zastępu Tormunda, warunkach porozumienia z dzikimi, przysiędze Nocnej Straży, dzikim łupieżcy Płaczce i jego obozach nieopodal Wieży Cieni. Marsh okazuje niezadowolenie z decyzji lorda dowódcy, ale Jon pozostaje nieubłagany. Jest zdeterminowany bronić krainę człowieka za wszelką cenę – a sojusz z wolnymi ludźmi zapewni wzmocnienie garnizonów wszystkich zamków na Murze.

Cersei I [54]

Królewska Przystań

Królowa od wielu dni pozostaje w zamknięciu. Marznie, zapada w niespokojne, przerywane co chwilę przez septy sny. Nie pozwalają jej przespać całych nocy i budzą, żądając wyznania win. Cersei próbuje gróźb, błagań, modlitw. Oferuje nagrody, ale kobiety pozostają nieubłagane. Milczą i nie chcą odpowiadać na jej pytania o Tommena czy Jaimego. Królowa zdaje sobie sprawę, że jej brat nie przybył do miasta. Musi wyznać winy, by móc wrócić do syna. Zwraca się do sept, które pozwalają jej przespać całą noc, a następnego dnia prowadzą do Wielkiego Wróbla. Cersei wyznaje, że sypiała z Lancelem i Kettleblackami. Oskarżona o zamordowanie poprzedniego Wielkiego Septona i króla Roberta odmawia przyznania się do tych czynów. Wróbel oznajmia, że zostanie osądzona podczas procesu. Otrzymuje przywilej przyjmowania jednego gościa dziennie. Cersei zostaje odprowadzona do cieplejszej celi. Dostaje koce i lepsze jadło. Nazajutrz przybywa ser Kevan. Wybacza bratanicy jej zachowanie i opowiada o sytuacji w stolicy. Armia Tyrellów pod wodzą Randylla Tarlyego uwolniła Margaery i jej kuzynki. Królewskim namiestnikiem został Mace Tyrell. Na Stopniach i Przylądku Gniewu lądują najemnicy. W Dorne Myrcella została zaatakowana przez Ciemną Gwiazdę, który zabił ser Arysa Oakhearta. Początkowo Cersei nie chce odbyć pokuty, ale uświadamia sobie, że musi wrócić do syna. Prosi stryja, by mianował nowego Gwardzistę wybranego przez Qyburna. 

Gwardzista Królowej [55]

Meereen

Reznak informuje ser Barristana o usunięciu z dworu Hizdahra. Król ma przyjąć yunkijską delegację, z którą będzie negocjował rekompensatę za śmierć z winy Drogona. W obozie pod murami krwawe żniwo zbiera zaraza. Widać słupy czarnego dymu bijące ze stosów. Od zgonu naczelnego dowódcy armii Yunkai ład w szeregach został zaburzony. Selmy jest rozgoryczony odsunięciem od obowiązków, myśli o Daenerys na arenie i zastanawia się, czy zawiódł swoją królową. Wraca na szczyt piramidy, gdzie została tylko Missandei. Mała skryba mieszkająca w opustoszałych apartamentach królowej podchodzi do ser Dziadka i przekazuje prośbę od Skahaza. Uzgadniają spotkanie wieczorem przy stajniach. Selmy schodzi do swoich chłopców, których szkoli na przyszłych rycerzy. Wieczorem je kolację na tarasie i rozmyśla o królach, którym służył. Później przebiera się i schodzi na obchód. Pyta strażników smoków o karmienie bestii. W stajni spotyka się z Golonym Łbem. Skahaz nadal dowodzi Mosiężnymi Bestiami i ma informatorów w mieście oraz w obozie wroga. Pojmał cukiernika odpowiedzialnego za zatrucie szarańczy. Gdyby nie Silny Belwas, królowa prawdopodobnie zostałaby otruta i zginęła na Arenie Daznaka. Z Volantis wypłynęła flota z żołnierzami. Skahaz uważa, że muszą rozbić Yunkai, zanim Volanteńczycy przybędą z armią. Aby tego dokonać, trzeba zdobyć lojalność Nieskalanych wycofanych do koszar oraz kompanii najemników po stronie Yunkai. Wolni Bracia, Ludzie Matki oraz Twarde Tarcze popierają Skahaza. Mężczyzna prosi Barristana, by porozmawiał z Szarym Robakiem. Tylko w ten sposób ocalą miasto i wyzwoleńców przed śmiercią bądź zakuciem w okowy. 

Żelazny Zalotnik [56]

Wyspa Cedrów

Po wypłynięciu z Wysp Tarczowych Victarion podzielił Żelazną Flotę na trzy eskadry. 99 okrętów miało się spotkać u wybrzeży Wyspy Cedrów. Największe popłynęły do Lys, sprzedać niewolników pojmanych na Wyspach Tarczowych. Najlepsze ruszyły wzdłuż wybrzeży Sothorys, by zdobyć zaopatrzenie na Wyspach Bazyliszkowych. Victarion i jego statki po załadowaniu zapasów na Stopniach dopłynęli do Volantis, gdzie wysłuchali plotek powtarzanych przez marynarzy. Volanteńczycy szykowali się do rejsu do Zatoki Niewolniczej, by walczyć ze smoczą królową. Żelazny kapitan jest wściekły. Dotychczas udało mu się zebrać tylko połowę floty, reszta rozproszyła się po Morzu Letnim. Kilka zdobycznych statków uzupełniło braki, ale nadal mają ich za mało, by stawić czoło 300-500 volanteńskim jednostkom. Victariona dręczy ból i gorączka. Rana zadana przez Serryego zaskutkowała zakażeniem. Maester oczyszcza rękę z ropy, ale ciało ma kolor zielono-czarny i może być konieczna amputacja. Victarion nie chce o tym słyszeć. Grozi maesterowi, a później odsyła go z kajuty. Podczas gdy smagła kobieta bandażuje mu dłoń, opowiada jej o planie wyruszenia w dalszą drogę. Postanawia zostawić jeden uszkodzony statek, który wskaże drogę pozostałym. Na pokład przybywa kapitan „Żałoby” wraz z jeńcem. Jest to czerwony kapłan, który posiada niezwykłą wiedzę i umiejętności. Przed dziesięcioma dniami jego statek zatonął, a on przeżył w morzu, co wydaje się niewiarygodne. Victarion zabiera mężczyznę do kajuty. Smagła kobieta syczy na jego widok, za co obrywa w twarz. Moqorro leczy rękę żelaznego kapitana i śpiewa po starovalyriańsku. Wszystkie małpy uciekają z pokładów statków. Victarion bogatszy o wiedzę płynącą z wizji czerwonego kapłana wychodzi z kajuty. Jego ręka spływa krwią i jest poczerniała, ale sprawna. Nakazuje zabić maestera – ofiara sprawi, że bogowie ześlą im pomyślne wiatry. 

Tyrion XI [57]

Meereen

W obozie Yunkai biała klacz zbiera krwawe żniwo. Tyrion otruł Piastuna. Wraz z Grosik i Słodycz zajmują się umierającym Yezzanem. Wielki Pan został porzucony przez bratanków. W chwili jego śmierci cyrk dziwolągów najpewniej zostanie zabity. Uzdrowiciel każe poić Yezzana świeżą wodą i ucieka z namiotu. Tyrion zabiera Grosik i idą do żołnierzy-niewolników. Dzięki swojemu sprytowi Krasnal uzyskuje zgodę na rozkucie Joraha, który pomoże im przynieść wodę ze studni. Przez pół dnia czekają w kolejce, wysłuchując plotek o śmierci smoczej królowej. Tyrion wspomina występ na Arenie Daznaka. Domyślił się, że miano wypuścić na nich lwy. Wkrótce po tym, jak karły wróciły do nadzorcy, na arenę przyleciał czarny smok. Zebrani dyskutują o Daenerys i zabitych przez Drogona ludziach. Po napełnieniu wiader Tyrion kieruje Grosik i Mormonta do namiotu Drugich Synów. Sierżant prowadzi ich przed oblicze kapitana, Kałamarza i Kasporio. Krasnal przekonuje Brązowego Bena, żeby przyjął ich do kompanii. Opowiada o potencjalnych zyskach z umowy z Lannisterem i pochodzeniu Plumma.

Jon XII [58]

Czarny Zamek

Jon śni sen, w którym odziany w zbroję z czarnego lodu samotnie walczy płonącym mieczem. Powala wspinających się na Mur, zabija Ygritte, czarnych braci, Robba. Budzi go kruk Mormonta. Jon przegania ptaka i udaje się na śniadanie z oficerami. Omawiają przygotowania do przepuszczenia zastępu wolnych ludzi. Ostatni pomieszczenie opuszcza Edd Cierpiętnik. Zamienia kilka słów z lordem dowódcą, a później wraca do swoich mułów. Jon z eskortą rusza konno tunelem pod Murem. Po drugiej stronie czeka na niego Tormund Zabójca Olbrzyma w otoczeniu sześćdziesięciu wojowników. Rozlegają się dźwięki rogu i ponad trzy tysiące dzikich rusza ku bramie. Pierwsi przechodzą zakładnicy: stu chłopców w wieku od ośmiu do szesnastu lat. Pośród nich Jon wypatruje dwie dziewczynki. Domaga się w ich miejsce chłopców. Tormund śmieje się, ale zgadza się spełnić żądanie czarnego bękarta. Później przechodzą wojownicy. Część z nich składa przysięgę przed lordem Snow. Wszyscy oddają kosztowności zarządcom, którzy spisują je i ładują na wozy. Jon zastanawia się, ile żywności kupią za wąskim morzem za te bogactwa. Niebo zakrywają chmury i zanosi się na opady śniegu. Przewrócony wóz na godzinę blokuje przejście. Tormund i Jon powstrzymują dzikich przed rozlewem krwi. Na końcu zwiadowcy Tormunda i jego syn palą zmarłych w obozowisku. Ostatni przechodzi zmiennoskóry Borroq ze swoją świnią oraz Jon. Czarny Zamek wypełniony jest po brzegi. Dzicy walczą na śnieżki, co dziwi Jona. Schodzi do zbrojowni, gdzie przybywa Clydas z listem od Cottera Pyke’a. Ocalało tylko sześć z jedenastu okrętów wysłanych do Hardhome. Dzicy nie chcą wsiąść na pokłady, obawiając się łowców niewolników. Martwe stwory atakują na lądzie i wodzie. Pyke prosi o wsparcie drogą lądową. 

Odsunięty Rycerz [59]

Meereen

Selmy obserwuje audiencję króla Hizdahra. Pomiędzy wyzwoleńcami a szlachcicami dochodzi do przepychanek, rozdzielają ich Mosiężne Bestie. Loraq strzeżony jest przez wojowników z aren. Ser Barristan zastanawia się, na ile skuteczni są tacy strażnicy w walce ze skrytobójcami. Na pytania błagalników odpowiada głównie Reznak mo Reznak. Selmy zauważa w głębi sali trzech Dornijczyków. Myśli nad tym, czy mogli oni mieć udział w przygotowywaniu zatrutych szarańczy. Do komnaty wchodzi poselstwo Yunkai z Krwawobrodym. Najemnik rzuca pod nogi króla głowę admirała Daenerys. Selmy wspomina Groelo, z którym przemierzył pół świata. Kapitan zostawił w Pentos rodzinę i wiernie służył królowej. Hizdahr milczy przez dłuższy czas. Gdy się odzywa, nie potrafi przeciwstawić się Mądrym Panom i okazać siłę. Yunkai w dowód dobrej woli uwalniają krewnych króla, ale pozostawiają w niewoli trzech kapitanów. Admirał poniósł śmierć w myśl zasady krew za krew - naczelny wódz Yunkai zginął na Arenie Daznaka, stratowany podczas lądowania Drogona. Mądrzy Panowie domagają się śmierci smoków, w przeciwnym razie zakładnicy zginą, a pakt pokojowy zostanie zerwany. Hizdahr przerywa audiencję i udaje się na naradę. Mosiężne Bestie opróżniają komnatę. Ser Barristan rozmawia z Quentynem o grożącym mu niebezpieczeństwie. Uświadamia księciu, że znajduje się na celowniku Hizdahra. Martell nie chce wracać do Dorne bez realizacji paktu małżeńskiego.

Wzgardzony Zalotnik [60]

Meereen

Quentyn wysyła Gerrisa Drinkwatera na poszukiwanie ludzi z Plew na Wietrze. Rycerz odnalazł ich w jednej z piwnic, gdzie pili żółte wino. Wręczył im łapówkę i przekazał wiadomość dla Obdartego Księcia. Po powrocie do piramidy Drink próbuje przekonać księcia, by posłuchał rady ser Barristana i wrócił do Dorne. Quentyn nie chce zawieść ojca i mierzyć się z pogardą rodziny. Postanawia wynająć kompanię, by pomogła mu ukraść smoka z Wielkiej Piramidy. Następnej nocy jeden z ludzi Pentoshijczyka przynosi informację o spotkaniu na targu przyprawowym. Quentyn i jego towarzysze odnajdują Fioletowy Lotos. W śmierdzącej spelunie odbywają się walki niewolników. Zahirna sprowadza ich do podziemi. Obdartemu Księciu towarzyszy Caggo, Ładna Merris i Denzo. Dowódca kompanii uważa Dornijczyków za kłamców, przez których część jego ludzi siedzi w lochach Wielkiej Piramidy. Pyta zdrajców, czy chcą wypełnić kontrakty. Quentyn stara się przekupić Księcia. Wie, że jeśli Yunkai rozpuszczą armię, najemnicy przestaną być im potrzebni. Oferuje złoto. Gdy dowódca Plew słyszy o planie kradzieży smoka, nie chce obietnicy złota. Ceną, którą żąda za oddanie mieczy kompanii Martellowi jest Pentos.

Gryf Odrodzony [61]

Gniazdo Gryfów

Volanteńczycy przetransportowali Złotą Kompanię do Westeros. Harry Strickland i Jon Connington wydali rozkazy, by nie rozwijano sztandarów z trójgłowym smokiem, gryfami czy złotymi czaszkami. Chcą zdezorientować wrogów i zdobyć przewagę. Połowa kompanii, około pięć tysięcy wojowników, w tym 600 łuczników, dobija do Przylądka Gniewu. Armia zostaje podzielona na trzy części i uderza na Wronie Gniazdo i Deszczowy Dom. Jon zdobywa Gniazdo Gryfów. Łucznicy Czarnego Balaqa zestrzeliwują kruki, które wylatują z wieży maestera. Po zdobyciu zamku jego mieszkańcy zostają spędzeni na dziedziniec, a maester ginie wyrzucony z okna. Jon przyjmuje przysięgi od domowników, a kuzynów zamyka w wieży. Wspólnie z Harrym chodzą po zamku, później Connington wspina się na szczyt wieży. Wspomina ojca, wizytę Rhaegara i Bitwę Dzwonów. Obiecuje sobie, że nie zawiedzie Aegona, tak jak zawiódł jego ojca. Rozmawia z Haldonem o listach, z których Półmaesterach dowiedział się o sytuacji w Siedmiu Królestwach. Otrzymuje polecenie wysłania wiadomości do księcia Dorne i sojuszników w Reach oraz w krainach burzy. Wieczorem odbywa się uczta. Rankiem Jon moczy w winie pokrytą martwicą rękę. Na naradzie wojennej kapitanowie Złotej Kompanii wysłuchują meldunków o zdobyciu Zielonego Kamienia i lądowaniach pozostałych statków. Strickland martwi się o słonie. Chce zaczekać na resztę wojska, ale Jon nie zamierza zwlekać. Daje 10 dni na przygotowania, a 11. dnia chce ruszyć na Koniec Burzy. Zdobycie zamku fortelem wzbudzi strach we wrogach i wzmocni dezorientację. Po czterech dniach do Gniazda Gryfów przyjeżdża król Aegon z Lemore i Kaczką. Duckfield został Królewskim Gwardzistą, ku zniesmaczeniu Jona. Aegon decyduje, że osobiście poprowadzeni atak na Koniec Burzy.

Ofiarowanie [62]

osada zagrodników

Armia Stannisa Baratheona od 19. dni jest uwięziona w wiosce pomiędzy dwoma jeziorami trzy dni drogi od Winterfell. Asha i Niedźwiedzica próbują złowić ryby w przeręblach. Niestety, nie udaje im się nic złapać. Zbrojni wyłowili wszystkie ryby w jeziorach. Zastęp głoduje, jedzą padłe konie. Gdy czterech mężczyzn Peasburyego zostaje przyłapanych na kanibalizmie, król decyduje o spaleniu ich w ofierze R’hllorowi. Z 800 koni pozostało im 64. Ludzie królowej budują na błoniach stos. Aly i Asha obserwują przykucie ofiar i słuchają dyskusji pomiędzy wyznawcami czerwonego boga a ludźmi z północy, którzy modlą się do starych bogów. Zjawia się król Stannis. Po spaleniu winnych oddala się do wieży strażniczej, gdzie podobno cały czas wpatruje się w ognisko. Clayton Suggs grozi Ashy, że zostanie spalona jako następna ofiara. Massey zabiera córkę krakena do długiego domu na kolację z koniny. Paniątka z południa i przywódcy górskich klanów codziennie toczą dyskusję, czy wymaszerować i zginąć, czy zostać i czekać na koniec śnieżycy. Arnorlf Karstark zapewnia zebranych, że poprowadzi zastęp do Winterfell. Przed ośmioma dniami zjawił się z najbliższą rodziną, czterystoma zbrojnymi i zapewnił króla o swojej gotowości do walki. Ser Justin wdaje się w spór z rozmówcami. Gdy ma dość obelg, opuszcza pomieszczenie. Asha wychodzi za nim, ale gubi się pośród padającego śniegu. W pobliżu stosów natyka się na Claytona Suggsa. Ze śnieżycy wyłaniają się jeźdźcy. Rycerz wyciąga stal i wysyła ją, by ostrzegła króla. Okazuje się, że braavoski bankier wykupił z niewoli żelaznych ludzi. Eskortowali go aż do Winterfell, gdzie pod murami znaleźli zastęp Wronojada Umbera dmący w rogi. Braavos chce jak najszybciej zobaczyć się ze Stannisem. Asha rozmawia z Trisem Botleyem, a Tycho ofiaruje jej dar: dziewczynę z odmrożonym nosem i śmierdzącego starca. Okazuje się, że mężczyzna to jej brat, Theon.

Victarion I [63]

Zatoka Niewolnicza

W cieśninach Wyspy Cedrów i okolic Astaporu Żelazna Flota zdobywa kolejne statki i jej liczba wzrasta do 60 jednostek. Kapitanowie płynący z Meereen donoszą o śmierci Daenerys. Victarion składa ich w ofierze Utopionemu Bogu. Moqorro widział smoczą królową w płomieniach, tak więc Greyjoy bierze pojmanych za kłamców. Gdy jeden z marynarzy złorzeczy na czerwonego kapłana, Victarion rozkazuje go wychłostać. Grozi Moqorro, że jeśli jego wizje się nie spełnią, nie uniknie bata. Gdy szkwał znosi trzy jednostki, kapłan przepowiada, że nic im się nie stało i będą na nich czekać w pobliżu kolejnej wyspy. Kapitan wyzwala niewolników przykutych do wioseł. Mężczyzna pojmany na rybackim keczu opowiada o Drogonie, który zabrał Daenerys na Morze Dothraków. Victarion zabija rybaka za nazwanie go głupcem. Czerwony kapłan odziany w przerobione ubrania Greyjoya co noc pali na ognisko na kasztelu i przepowiada pogodę oraz to, gdzie czekają ich kolejne łupy. Po zdobyciu statku z niewolnikami uczonymi sztuki siedmiu westchnień, Victarion rozkazuje utopić perfumowanych chłopców, a kobiety rozdziela między kapitanów. Wybiera siedem najpiękniejszych i składa je w ofierze Panu Światła, rozkazując podpalić kecz z prostytutkami przywiązanymi na pokładzie. Victarion rozmawia z Moqorro o znaczeniu valyriańskich glifów na smoczym rogu Eurona. Wspomina kundla, który w niego zadął i jego śmierć. Kapłan tłumaczy znaki na obręczach i ostrzega Greyjoya, że nie może osobiście zadąć w róg. 

Brzydka dziewczynka [64]

Braavos

W Domu Czerni i Bieli trwa zebranie służących Bogu o Wielu Twarzach. Jedenaście osób zasiada na krzesłach z hebanu i czardrewna. Przybyli do świątyni tajnymi przejściami i na czas obrad zdjęli kaptury z głowy, pokazując obecne twarze. Arya wraz z drugim akolitą nalewają sługom wino i wodę. Dziewczynka przysłuchuje się dyskusji w braavoskim i starovalyriańskim. Człowiek ze śladami zarazy zostaje w pomieszczeniu po naradach i rozmawia z Aryą. Pyta ją, kim jest. Mówi o szkoleniu i czekających ją próbach. Gdy wilczyca przygryza wargę, zostaje uderzona w twarz. Dostaje zadanie zabicia nieznajomego człowieka. Dziewczynka wraca do Brusca i sprzedaje owoce morza. Przypatruje się mężczyźnie, którego ma zabić. Swoje spostrzeżenia prezentuje miłemu staruszkowi. Kapłan mówi jej, że nie powinna oceniać tego człowieka. Tłumaczy, kim on jest i dodaje, że nie może zginąć żadna inna osoba. Arya obserwuje kapitanów, którym mężczyzna wystawia noty ubezpieczające statki. Domyśla się, że nie pokrył jakiejś i dlatego musi zginąć. Pilnuje go dwóch strażników, którzy próbują jego potraw. Arya znajduje sposób, by go zabić. Staruszek i bezdomna dziewczynka-kapłanka prowadzą ją do podziemi świątyni. W sanktuarium znajdują się twarze – zdarte z trupów skóry. Oprócz nich pomieszczenie wypełnione jest kośćmi i czaszkami. Kapłan daje jej nową twarz – nacina ciało Aryi i nakłada maskę brzydkiej dziewczynki. Nazajutrz Arya rusza do portu. Przecina sakiewkę armatora, który idzie ubezpieczyć statek. Udając złodziejkę, podrzuca mu zatrutą monetę, którą ugryzie ubezpieczyciel. Miły staruszek oddaje jej twarz. Arya dostaje szatę akolity i dowiaduje się o praktykach u Izembaro. Ma otrzymać nową, ładną twarz. 

Cersei II [65]

Królewska Przystań

Ostatnią noc przed pokutnym marszem Cersei spędza krążąc po celi. Wspomina dzień zamieszek chlebowych i dzieciństwo w Casterly Rock. Stara się dodać sobie otuchy, mając na uwadze zapewnienia Kevana. Ma nadzieję, że Jaime zjawi się na czele armii, by ją uratować. Rankiem septy, nowicjuszki i milczące siostry szykują królową do odbycia pokuty. Ścinają jej włosy i golą całe ciało. Cersei dostaje białą szatę do okrycia się w Wielkim Sepcie. Ser Theodan klęka przed nią i przedstawia się jako dowódca eskorty. Dwunastu Synów Wojownika ma zapewnić królowej bezpieczeństwo. Na placu przed septem zgromadził się tłum równie wielki jak przy egzekucji Neda Starka. Septy ogłaszają jej winy i Cersei zdejmuje szatę. Idąc przez miasto słyszy przezwiska i zostaje obrzucona plugastwem. Kilkakrotnie potyka się i rani w kolano oraz w stopy. W pewnej chwili jest wleczona przez ser Theodana. Wyrywa mu się i kontynuuje wspinaczkę na Wzgórze Aegona. U jego podstawy tłum z Zapchlonego Tyłka przypatruje się nagiej królowej, wyzywając ją i ciskając zgniłe owoce oraz truchła zwierząt. Cersei załamuje się i zaczyna płakać. U wrót Czerwonej Twierdzy czeka na nią ser Kevan z Gwardią Królewską. Jocelyn okrywa jej nagość, a wówczas olbrzym zakuty w zbroję gwardzisty podnosi Cersei z ziemi. Qyburn przedstawia go jako ser Roberta Stronga. Wojownik przysiągł milczenie do czasu, aż wszyscy jej wrogowie zostaną pokonani. 

Tyrion XII [66]

Meereen

Kałamarz, Kasporio i Brązowy Ben towarzyszą Tyrionowi podpisującemu ogromny stos papierów. Są to zobowiązania wobec członków kompanii. Okaziciel dokumentu otrzyma należność od Tyriona z rodu Lannisterów, lorda Casterly Rock. Ostatnie opiewają na ogromne sumy, a największa z nich plus zamek, tytuł lorda i kilka majątków ziemskich zawarte na zwoju owczej skóry mają być przeznaczone dla Plumma. Krasnal pyta o swoje obowiązki w kompanii. Ma pracować z Kałamarzem przygotowując kontrakty itp. Ben ostrzega go przed kurwami, z których większość ma francę, a na dodatek wszystkie plotkują. Na koniec Tyrion wpisuje się do księgi Drugich Synów i zostaje jej 514. członkiem. Budzi Grosik, która pyta go o psa i świnię. Lannister okłamuje ją, nakazuje się przebrać w bluzę z kapturem i idą do Chwytaka. Mężczyzna odsyła ich z chłopcem z Królewskiej Przystani do płatnerza. Krasnal rozmawia z Kemem, który walczył po stronie Stannisa w bitwie nad Czarnym Nurtem. Uczeń Młotka zwany Gwoździem prowadzi ich do  wozów wypełnionych żelastwem. Tyrion pokazuje Grosik, który hełm najlepiej ją osłoni. Jorah Mormont zakuty w kompanijną stal przysłuchuje się Krasnalowi tłumaczącemu dziewczynie, że musi założyć zbroję, aby przeżyć nadchodzącą bitwę. Niedźwiedź dodaje, że Drudzy Synowie znajdują się po przegranej stronie. Tyrion mówi mu, że załatwi tą kwestię. 

Niszczyciel królów [67]

Meereen

Ser Barristan i Skahaz spotykają się w zbrojowni i rozmawiają o ostatnich przygotowaniach do pojmania Hizdahra. Następnie ma zostać powołana rada, która utrzyma pokój i zapobiegnie rozlewowi krwi między Meereen a Yunkai. Golony Łeb uważa, że król jest Harpią, od początku był w zmowie z Yunkai, a zabicie Groelo miało na celu danie pretekstu do zgładzenia smoków. Przypomina zachowanie Loraqa krzyczącego, by zabito Drogona na Arenie Daznaka. Skahaz chce zaatakować Yunkai w środku nocy, ale Selmy sprzeciwia się łamaniu traktatu pokojowego podpisanego przez Daenerys. Nie zgadza się też na zgładzenie zakładników z wielkich rodów Meereen. Dyskutują o sposobie na uwolnienie Daaria (i jego wpływie na królową), Bohatera i Jhogo. Popołudniu ser Barristan trenuje ze swoimi podopiecznymi i zastanawia się, czy pasować niektórych z nich na rycerzy. Wieczorem wspomina turniej w Harrenhal i myśli o wszystkich królach, którym służył. O godzinie wilka Golony Łeb przekazuje Barristanowi sześć Mosiężnych Bestii w maskach szarańczy. Ruszają do komnat Hizdahra, których strzegą niewolnicy z aren. Obudzony król wychodzi z sypialni, w której towarzyszyła mu nałożnica. Selmy pyta Ghisarczyka o intrygę otrucia Daenerys. Gdy upewnia się w swoich podejrzeniach, próbuje pojmać Hizdahra. Mężczyzna ucieka, a Barristan stacza walkę z Khrazzem. Wojownik szydzi z rycerza obleczonego w zbroję podarowaną przez królową. Ginie, gdy jego arakh zaczepia się o arras. Gdy gwardzista wyprowadza Hizdahra z komnaty, jeden z podczaszych przynosi wieści od Reznaka mo Reznaka. Ktoś wypuścił smoki z ich więzienia. 

Poskromiciel smoków [68]

Meereen

Quentyn miota się w pościeli, próbując zasnąć. W samotni pije wino i zbliża dłoń do świecy. Gdy cofa poparzoną rękę, do pomieszczenia wchodzi Gerris. Chce odwieść księcia od realizacji planu ujeżdżenia smoka po to, by zdobyć rękę Daenerys. Proponuje wizytę u Czerwonych Gracji, które służą w świątynnych ogrodach rozkoszy. Quentyn nie chce żadnej kobiety poza Daenerys Targaryen. Drink próbuje mu uświadomić, że królowa potrzebuje doświadczonego mężczyzny, a ponadto nie wyjdzie za Martella z miłości. Przy śniadaniu książę nie chce słuchać wymuszonych żartów towarzyszy, jest bardzo zdenerwowany. O godzinie wilka przebierają się w stroje, które zdobył Obdarty Książę. Udając Mosiężne Bestie podają strażnikom bramy do Wielkiej Piramidy hasło, które przekazał im Pentoshijczyk. Archibald unosi żelazną antabę i na plac wjeżdża wóz załadowany mięsem dla smoków. Pięciu mężczyzn z Plew na Wietrze przebranych w maski bestii wraz z Merris ruszają za Dornijczykami w głąb piramidy. Quentyn denerwuje się coraz bardziej. Gdy podaje hasło zbrojnym strzegącym smoków, sierżant sięga po broń. Kolos, Gerris i Plewy zabijają Mosiężne Bestie. Arch przy pomocy młota rozbija zamek i spiskowcy wjeżdżają do wnętrza cuchnącego siarką. Quentyn zbliża się do dołu, w którym dostrzega Rhaegala. Rzucają smokowi owcę, a książę rozgląda się za Viserionem. Gerris mówi, że bestie są za dzikie i nie uda im się ich poskromić. Smok w grubych murach wyrył sobie jamę tuż pod sufitem. Wysuwa się z niej i opada pomiędzy Dornijczykami a Plewami na Wietrze. Przez chwilę bierze Meris za Daenerys, a gdy zmierza do wyjścia, jeden z mężczyzn strzela do smoka z kuszy. Viserion spala go i pożera, a wówczas Quentyn uderza bestię biczem. Próbuje zmusić smoka do posłuszeństwa tak, jak królowa zrobiła to na Arenie Daznaka. W Quentyna uderza gorący podmuch. Odwraca się i widzi Rhaegala, który podpala bicz, dłoń, a później całe ciało księcia.

Jon XIII [69]

Czarny Zamek

Selyse odmawia udzielenia pomocy dzikim w Hardhome. Jon decyduje się osobiście poprowadzić wyprawę ratunkową. Królowa okazuje dezaprobatę. Wzywa Gerricka Królewskiego Potomka. Samozwańczy król dzikich zgodził się oddać swe córki na żony południowych rycerzy. Selyse postanowiła, że Val również stanie na ślubnym kobiercu, a jej mężem zostanie ser Patrek. Jon mówi o zwyczajach wolnych ludzi, a królowa rozkazuje mu przysłać do siebie dziką księżniczkę. Po opuszczeniu komnat lord dowódca słyszy wołającą go Melisandre. Czerwona kapłanka nalega na rozmowę. Widziała w ogniach, że wszystkie statki z floty Wschodniej Strażnicy zostały zniszczone. Jon nie wierzy w jej wizję, pyta o Stannisa i Aryę. Czarodziejka odpowiada, że wszystkiego dowie się z listu. Snow wraca do zbrojowni, gdzie niespokojny Duch próbował pogryźć strażników. Posyła po Yarwicka i Marsha, z którymi dyskutuje o postępach przy odbudowie ruin, podziale zamków pomiędzy dzikich i wyprawie ratunkowej. Lord zarządca i budowniczy podzielają zdanie Selyse Baratheon – im więcej osób zginie w Hardhome, tym mnie gąb będą mieli do wykarmienia. Jon dziękuje im za rady i wspólnie opuszczają zbrojownię. Po odkopaniu lodowych cel Cregan Karstark zostaje przeniesiony do ruin Wieży Lorda Dowódcy. Tormund przybywa z pięćdziesięcioma wojownikami. Clydas przynosi list od bękarta Boltona. Jon czyta go na głos Zabójcy Olbrzyma. Ramsay Snow rzekomo rozbił Stannisa w siedmiodniowej bitwie, głowy pokonanych zatknął nad murami Winterfell, włóczniczki Mance’a Raydera odarł ze skóry, a barda wsadził do klatki. Domaga się zwrotu żony, Fetora, Światłonoścy, Melisandre, Selyse i Shireen. Jon zmienia plany i przez dwie godziny ustalają z Tormundem szczegóły. W Sali Tarcz odbywa się narada dzikich i braci z Nocnej Straży, na której są obecni dwaj rycerze królowej i lady Melisandre. Snow czyta różowy list. Wysyła Tormunda do Hardhome, a sam postanawia jechać na południe zmierzyć się z bękartem Boltona. Pyta, kto zechce mu towarzyszyć, a wówczas słyszy ryk zebranych. Kapłanka i rycerze oraz Yarwick i Marsh opuszczają Salę Tarcz. Na zewnątrz wybucha zamieszanie - Wun Wun zabił ser Patreka próbującego zakraść się do Val. Jon stara się opanować sytuację i wzywa czarnych braci do utworzenia kordonu. Zostaje zaatakowany – draśnięty w szyję wykręca napastnikowi rękę, a później stara się dobyć miecza. Jego ręka drętwieje, a Bowen Marsh wbija mu sztylet w brzuch. Trzeci cios Jon otrzymuje między łopatki i zwala się w śnieg. Ogarnia go zimno i szeptem woła Ducha. 

Namiestnik królowej [70]

Meereen

Quentyn Martell umiera po trzech dniach od uwolnienia smoków. Przez cały czas czuwała przy nim Missandei. Ser Barristan odsyła dziewczynkę i przez chwilę przygląda się księciu spoczywającemu na łożu królowej. Golony Łeb informuje o sytuacji w mieście. Synowie Harpii wznowili działanie, tej nocy zginęło trzydzieści osób, głównie wyzwoleńców. Rhaegal i Viserion wypaliły sobie leża na szczytach piramid i pożywiają się baraniną z Areny Daznaka. Bramy Meereen zamknięto, Nieskalani obsadzili mury i wieże, Wielcy Panowie domagają się uwolnienia Hizdahra, a na ulicach trwa polowanie na Yunkai i najemników. Ser Barristan objął władzę jako namiestnik, ale pod nieobecność Daenerys nie chce urządzać audiencji. Rada zasiada przy okrągłym stole – kapitanowie kompanii wyzwoleńców, Wron Burzy, Nieskalanych, wojownicy z aren, Selmy, Skahaz i Golony Łeb rozmawiają o pertraktacjach z Yunkai. Jako poseł została wysłana Zielona Gracja. W razie odmowy Selmy jest zdecydowany uderzyć na wrogów. Nakazuje przynieść mapy i omawiają rozstawienie wojsk. Narada przeciąga się, później ser Barristan odwiedza Dornijczyków w ich celi. Mówi im o zgonie Quentyna i pyta, co się zdarzyło w podziemiach. Plewy na Wietrze uciekły, gdy Rhaegal podpalił księcia. Archibald próbował ugasić płomienie, ale bezskutecznie. Selmy pyta, co Martell obiecał Obdartemu Księciu i proponuje układ. Jeśli Dornijczycy przekażą jego ofertę Pentoshijczykowi, odeśle ich do domu z kośćmi Quentyna. Ser Barristan chce wykorzystać najemników do uwolnienia Daario, Bohatera i Jhoga z rąk Yunkai. Wieczorem przybywa Zielona Gracja. Yunkai odmówili wykupu zakładników, domagają się zabicia smoków i uwolnienia Hizdahra. Golony Łeb wpada na taras i donosi, że wszystkie sześć trebuszy wroga ciska do Meereen zwłoki zmarłych na krwawą dyzenterię.

Dany X [71]

Morze Dothraków

Kamienne wzgórze z jaskinią Drogona Daenerys nazywa Smoczą Skałą. Leże w kształcie pięści wznosi się nad Morzem Dothraków. Smok poluje, a Dany pożywia się resztkami mięsa pozostawionymi przez niego na przypalonych kościach. Ze szczytu wzniesienia dostrzega strumień. Postanawia ruszyć wzdłuż niego i kierować się ku Meereen. Nie żałuje, że odleciała z Areny Daznaka, ale zdaje sobie sprawę, że musi wrócić do miasta i panować jako królowa. Dany powoli schodzi ze wzniesienia. Dręczy ją gorączka i ból głowy. Spalone włosy odrastają bardzo wolno, a poparzone dłonie pokrywają pękające pęcherze. Noce są zimne, a królowa ma na sobie jedynie cienką koszulkę. Wędrując wspomina wydarzenia z areny i lot. Myśli o Meereen, które nie jest dla niej domem. Zdaje sobie sprawę, że szarańcze w miodzie były zatrute. Chciałaby zostać z Drogonem pośród traw, ale wie, że nie do tego została zrodzona. Znajduje ruiny i zasypia pod murkiem. Śni jej się Quaithe, która wygłasza po raz kolejny jaką drogę powinna wybrać Daenerys. Następnego dnia znajduje jagody. Jest bardzo głodna i postanawia je zjeść. Do wieczora dręczą ją wymioty i biegunka. Gdy zasypia, śni o bracie. Viserys w koronie z płynnego złota zarzuca siostrze, że go zdradziła. Krzyczy o Dothrakach i smokach, a później rozpada się. Dany budzi się i widzi, że całe uda ma pozlepiane krwią. Zmusza się do wstania i ruszenia korytem strugi. Jest bardzo osłabiona, ma gorączkę i obficie krwawi. Zastanawia się, kiedy ostatnio miała okres. Słońce grzeje coraz mocniej, Dany potyka się i rani kolano. Klęcząc w strumieniu dostrzega pośród traw zwiadowcę khalasaru. Gdy mężczyzna oddala się, Daenerys krzyczy ze wszystkich sił. Drogon przylatuje i królowa dosiada go. Gonią stado koni i smok spala najsłabsze ze zwierząt. Opada na ziemię i wspólnie posilają się zdobyczą. Khal Jhago i jego pięćdziesięciu wojowników znajduje Daenerys ze smokiem u boku.

EPILOG

Królewska Przystań

Mała Rada zebrana w sali tronowej przesłuchuje Rudego Ronneta. Rycerz z Gniazda Gryfów chce ruszyć przeciwko stryjowi, który zajął jego dom rodzinny wraz ze Złotą Kompanią. Lordowie z Reach lekceważą zagrożenie i pretendenta podającego się za Aegona Targaryena. Mace Tyrell nie chce opuścić miasta z armią aż do czasu zakończenia procesu Margaery. Ser Kevan uświadamia sobie, czemu Cersei nie lubiła Tyrellów. Dyskutują o wróblach, procesie, fałszywym smoku, Daenerys Targaryen panującej w Zatoce Niewolniczej, problemach z Braavosami i myrijskimi bankierami. Kevan nie chce spłacać długów Korony lannisterskim złotem. Myśli o tym, że bardzo przydałby się na dworze Littlefinger wyczarowujący złote smoki z powietrza. Stara się uspokoić Mace Tyrella i Randylla Tarlyego w kwestii Roberta Stronga i odesłania Cersei do Casterly Rock tuż po próbie walki. Odkłada na późniejszy termin sprawę spadku Rosby i przyjazdu Myrcelli w towarzystwie Dornijczyków do Królewskiej Przystani. Pycelle i Swyft proszą o strażników. Kevan poleca, by ten ostatni wynajął ludzi Góry, którzy przyjechali do miasta ze Stawu Dziewic. Później je kolację z Cersei i Tommenem. Król opowiada o kotkach, a bratanica stara się zachowywać uprzejmie. Od powrotu z Wielkiego Septu stale towarzyszą jej pobożne dziewczęta i septy, które są zmieniane co kilka dni. Rozmawiają o lady Merryweather i braku informacji z dorzecza. Kolację przerywa posłaniec od Pycelle’a. W komnatach wielkiego maestera Kevan zauważa białego kruka siedzącego przy otwartym oknie. Varys strzela z kuszy i Lannister opada na ławeczkę. Dostrzega ciało Pycelle’a leżące na stole. Z cienia wyłania się eunuch, który opowiada o Aegonie i działaniach Kevana. Umierającego dobijają dzieci ze sztyletami w dłoniach.